Welke jonge voetballer droomt niet van een carrière als prof? Spelen in een groot stadion vol met fans die je toejuichen bij iedere pass en dribbel, in een prachtig tenue. Voor de meeste amateurspelers blijft het enkel een droom. Ze spelen in de lagere regionen van een provincievereniging en de schijnwerpers en het gejuich zijn ver te zoeken.
Maar wat als er plots een zaakwaarnemer langs de lijn staat die je een gouden toekomst belooft? Deze man presenteert zich als FIFA-agent, heeft contacten die tot aan de voetbalhemel reiken en weet: jij en je vriendjes komen er wel. Jullie zijn de spelers die de voetbalwereld nodig heeft.
In een notendop is dit het verhaal van Daan Slinger, Caner Acikgoz en Burak Gogebakan van voetbalclub West-Frisia uit Enkhuizen. Na toenadering van de 'FIFA-agent' stond in het voorjaar van 2015 hun leven op z'n kop. Het werd een andere ervaring dan gehoopt.
De drie jongens zouden testwedstrijden spelen voor scouts van buitenlandse clubs. Er lonkten profcontacten, zo spiegelde de zaakwaarnemer ze voor. Het was het begin van een opmerkelijke voetbalreis langs Europese velden. Een kostbaar reisje bovendien. De jongens moesten duizenden euro's per persoon betalen aan de zaakwaarnemer.
School en bijbaantjes werden geparkeerd of opgezegd voor de voetbaldroom. Caner keerde zijn spaargeld om, Burak verkocht zijn scooter en Daan keek zijn ouders lief aan voor deze unieke kans.
De zaakwaarnemer vroeg betalingen in cash, maar het geld overmaken kon ook. Op de bankrekening van zijn stiefzoon, die dat voetbalseizoen tevens teamgenoot was van de jongens in de B1 van West-Frisia.
Het viel enorm tegen, ik durfde het bijna niet tegen mijn ouders te zeggen.
De reis begint in de Franse stad Nantes. Daar zouden veel voetbalscouts zijn uit heel Europa. Kostenplaatje: 1500 euro voor een paar dagen. Daan, Caner en de stiefzoon van de zaakwaarnemer gaan mee op reis. Ze rijden per auto naar Frankrijk, met de zaakwaarnemer als bestuurder en naast hem zijn compagnon.
De tweede halte is Setubal in Portugal. Kostenplaatje: 2500 tot 3000 euro voor twee weken. Deze keer voegt Burak zich bij het eerdere drietal. De jongens nemen het vliegtuig vanaf Schiphol richting Portugal. De zaakwaarnemer is niet aan boord van de vlucht en is ook in de twee weken daarna nergens te bekennen.
Leuke vakantie
Bij terugkeer zijn de jongens teleurgesteld. Het was niet wat ze ervan hadden verwacht. Er waren bijvoorbeeld nauwelijks scouts. "Er waren er veel beloofd, maar er zijn er misschien maar drie langsgekomen. En dat was verdeeld over twee wedstrijden. Het viel tegen, ik durfde het bijna niet tegen mijn ouders te zeggen", vertelt Daan.
Ook de testwedstrijden bij profclubs werden nooit gespeeld en de oefenvelden bleken beperkt. Ook speelden de jongens in Portugal niet bij het 'beloofde' Victoria Setubal, een grotere Portugese club, maar bij FC Setubal. "Een net opgerichte club zonder grasveld", zegt Daan.
En daar, zo kregen de jonge voetballers te horen, had de clubpreses toch echt om 'volwassen spelers' gevraagd bij de FIFA-agent. Geen jongens van 15 of 16 jaar. "Hij belde naar onze zaakwaarnemer en die zei vervolgens: ik kan er niks meer aan doen, geef die jongens maar een leuke vakantie", zegt Caner.
Aangifte
Ondanks tegenvallende ervaringen, konden de jongeren volgens de zaakwaarnemer een belletje verwachten. Van een club, een scout of welke voetbalbestuurder dan ook die van hen gecharmeerd was. Maar een jaar na dato zitten de jongens gewoon weer op de bank in Enkhuizen.
Daan is boos op de zaakwaarnemer. "Hij heeft mijn zin in voetbal helemaal verpest." De twee andere jongens hebben al aangifte gedaan en Daan wil dat ook deze week doen. "Hij heeft ons opgelicht", zegt zijn moeder. Ook hebben de ouders aan de bel getrokken bij de KNVB over de zaakwaarnemer en zijn organisatie.
Volgens de advocaat van de zaakwaarnemer zijn er geen beloftes gedaan aan de jonge spelers. "Er is niks toegezegd. Mijn cliënt is daar zeer stellig over." Bij West-Frisia weet niemand van de zaak, laat de club uit Enkhuizen aan Nieuwsuur weten.
