De Staatsdoema, het Russische parlement, is gevuld met politici die het beleid van president Vladimir Poetin door dik en dun steunen. Hier valt geen onvertogen woord over de annexatie van de Krim, de bevriezing van de pensioenen of de wet die propaganda voor homoseksualiteit verbiedt.
Rusland heeft wel oppositiepartijen. Maar die hebben met z'n allen bij elkaar precies één vertegenwoordiger in de Doema: Dmitry Goedkov. Hij doet vreselijk zijn best om terug te keren in het parlement en dus trekt hij onvermoeibaar door zijn Tusjinski-district in Moskou, praat hij met kiezers en beantwoordt hij hun vragen.
Vertrouwd
"Wat er principieel mis is met deze macht, is dat die alles heeft gemonopoliseerd. De regering controleert alles in dit land. Het regime is niet van zijn plaats te krijgen en wil dat ook zo houden”, zegt Goedkov, die zich als één van de weinigen verzet tegen de huidige macht, tegen de macht van Poetin. Maar verreweg de meeste Russen stemmen op wat ze vertrouwd is.
Dat was na de vorige Doema-verkiezingen en na de herverkiezing van Poetin wel anders. Van december 2011 tot juni 2012 stroomden de straten van Moskou keer op keer vol met tienduizenden demonstranten. Aanhangers van de oppositie die protesteerden tegen verkiezingsfraude. Mensen die een democratisch, liberaal Rusland wilden, zonder Poetin als president.
Volgens politicoloog Dmitry Oresjkin drijven de huidige oppositiepartijen op leiders van de jaren 90 met ideeën van de jaren 90. Maar de situatie is veranderd. "Ze begrijpen allemaal dat ze geen echte invloed kunnen uitoefenen op de politieke situatie. Dus vliegen ze alleen elkaar nog in de haren. Ze ruziën alleen nog maar over wie de grootste hekel heeft aan het huidige regime."
"Alleen bestaande partijen kunnen samenwerkingsverbanden met elkaar aangaan. Maar die worden geleid door mensen die een verleden met elkaar hebben en dat maakt samenwerking lastig", legt Goedkov uit.
"Ik wil de schuld niet afschuiven. Waarschijnlijk is er een probleem, want ze werken zelfs onder de huidige omstandigheden niet met elkaar samen. Maar u moet begrijpen dat het regime er alles aan doet om ons verdeeld te houden."
De journalisten die we zien, maken enkel schandaalverhalen over ons.
Zondag kiezen de Russen ongetwijfeld weer voor partijen die het beleid van het Kremlin zonder enige oppositie door het parlement loodsen. "Er valt hier te leven, daar is men het over eens. De meerderheid van de kiezers begrijpt daarom de oppositiepartijen die verandering willen niet", zegt politicoloog Oresjkin.
Ook de propaganda op televisie is daarbij van belang, merkt ook politicus Goedkov. "Ik heb nog geen televisiekanaal gezien dat normaal over onze campagne heeft bericht. De journalisten die we zien, maken enkel schandaalverhalen over ons."
Geduld
Het leven in Moskou gaat door, net als in de rest van Rusland. En hoewel er een kille economische wind door het land waait, is de situatie lang niet zo slecht als in de jaren 90. Reden voor radicale veranderingen zien de Russen niet. De oppositie moet geduld hebben.
Volgens Oresjkin zal het nog wel een jaar of tien duren voor er een nieuwe generatie komt. "Nieuwe mensen met een nieuw programma dat beter te begrijpen is voor de doorsnee kiezer."
Goedkov blijft over zijn eigen campagne voorlopig nog optimistisch. "Als je een beroemde olympische zwemkampioen vraagt om in een zwembad vol zuur een wedstrijd te zwemmen, dan zal hij zijn race niet voltooien. Dat betekent niet dat hij een slechte zwemmer is, maar dat de omstandigheden abnormaal zijn."