VS in de ban van 'The Girls'

'De literaire sensatie van het jaar.' Zo wordt het debuut The girls van Emma Cline in de Verenigde Staten genoemd. Er werd door uitgevers gevochten om de roman van de 27-jarige schrijfster. Het is geïnspireerd op de beruchte Mansonmoorden uit 1969. De vertaalrechten zijn aan 35 landen verkocht en er komt een film.

"Am I asleep right now?", vraagt Emma Cline zich midden in het interview met Nieuwsuur af. De vermoeidheid slaat opeens toe. Ze is rechtstreeks vanuit het vliegtuig naar het hotel gegaan en wandelde urenlang langs de grachten om zichzelf wakker te houden.

Charles Manson

Nederland is als eerste aan de beurt voor haar promotietour langs Europese landen waar haar boek werd verkocht. The girls speelt zich af in 1969 en vertelt het verhaal van de 14-jarige Evy, een meisje uit de gegoede middenklasse dat opgroeit in een klein stadje in Californië. In haar hunkering naar aandacht en erkenning raakt ze in de ban van een paar nonchalante hippie-meisjes die in een gewelddadige commune wonen onder leiding van de charismatische leider Russell.

Het wordt nergens specifiek genoemd, maar het is duidelijk dat Russell grote overeenkomsten vertoont met de beruchte sekteleider Charles Manson. Onder zijn leiding werden in Californië destijds gruwelijke moorden gepleegd door jonge vrouwen op onschuldige burgers, waaronder Sharon Tate, de hoogzwangere vriendin van filmregisseur Roman Polanski.

Emoties

De Mansonmoorden zijn een hoofdstuk uit de geschiedenis dat nog altijd nagonst, met name in Californië, waar Cline vandaan komt. "Mijn ouders waren zelf teenagers in die tijd en ik groeide op met de verhalen. De vele foto’s van Charles Manson en de crime scene staan in het geheugen gegrift van de meeste Amerikanen. Wat me het meest verbaast is hoe jong de meisjes zijn, een jaar of 18, 19 nog maar. Ze zien er zo onschuldig uit."

Dat Cline de Mansonmoorden en daarmee een nare geschiedenis als inspiratiebron gebruikt, zou tot kritiek hebben kunnen leiden. "Iedereen die het boek leest, begrijpt dat het gaat om fictie. Ik ben niet geïnteresseerd in de feiten rond de moorden maar in de emoties van de meisjes die de moorden pleegden."

Volkskrantredacteur Haro Kraak, die zelf net debuteerde met het boek Lekhoofd, sprak Emma Cline in NewYork. "Het is bijzonder om als debutant ongegeneerd zo’n belangrijk onderdeel uit de Amerikaanse geschiedenis te pakken, en er een eigen verhaal van te maken. Debutanten schrijven eerder over familie, liefde en vriendschap, iets wat dichtbij is", zegt hij.

Het boek van Cline - in de Nederlandse vertaling De meisjes - is een coming-of-age-roman en gaat over onzekerheden waar opgroeiende meisjes mee te maken krijgen. "Ik denk dat er een belangrijk probleem is in de wijze waarop meisjes worden opgevoed. Waar jongens vaak ’de ster’ van hun eigen leven mogen zijn en zich kunnen ontwikkelen, leren meisjes juist om zich permanent op anderen te richten en verzorgend te zijn. Daardoor vervreemden ze van zichzelf", zegt Cline.

De titel zou anders kunnen doen vermoeden maar De meisjes is geen ‘vrouwenboek’. Kraak: "Het is bijzonder hoe Cline de psychologie van een tienermeisje van 14 beschrijft en duidelijk maakt hoe meisjes zichzelf rangschikken in vergelijking tot andere meisjes. De hoofdpersoon wil ook aandacht van jongens maar liever nog van meisjes, van gelijkgestemden. Het is geraffineerd beschreven."

Cline heeft zich inmiddels over haar jetlag heengezet. Ze krijgt een borrel aangeboden door haar uitgever en uit haar verbazing over de Nederlandse vrouw: "Ik zag op de gracht een zwangere vrouw met hakken, fietsen op een bakfiets! Ongelooflijk…."