Factsheet zedenmisdrijven

Procureur-generaal Gerrit van der Burg zei op 28 januari in de uitzending van Nieuwsuur dat het in 2015 ging om ongeveer 3000 verdachten waarvan 70 procent de Nederlandse nationaliteit (geboorteland) had. Ongeveer 4,5 procent van de 3000 verdachten is te koppelen aan de landen waar op dit moment de meeste vluchtelingen vandaan komen. Het OM registreert echter niet of iemand asielzoeker is. Om deze uitspraak verder goed toe te kunnen lichten, is dit factsheet gemaakt als antwoord op aanvullende vragen van Nieuwsuur.

Geboorteland

De cijfers van het OM zijn gebaseerd op de registratie van het geboorteland. Het rapporteren op deze categorie geeft het best mogelijke inzicht, maar kan geen volledig beeld geven ten aanzien van herkomst, (dubbele) nationaliteit en status. Het geboorteland is bijna altijd (i.c. 99,5%) in de OM-registratie vastgelegd en heeft als voordeel dat het een stabiel kenmerk is, anders dan bijv. nationaliteit.

Er wordt geen rekening gehouden met de verblijfsduur in ons land. Het gaat dus niet alleen om recent in ons land gearriveerde personen. Omdat we alleen kijken naar geboorteland, kunnen wij geen verdiepend inzicht verschaffen in dubbele nationaliteiten of eerste of tweede generatie.

Nieuwe herkomstlanden

Wij spreken in deze rapportage over ‘nieuwe herkomstlanden’. Nieuw wordt dan bedoeld als ten opzichte van de ‘traditionele herkomstlanden’ (= Aruba, Marokko, Nederlandse Antillen, Suriname, Turkije). De ‘nieuwe herkomstlanden’ in deze rapportage zijn de volgende: Afghanistan, Eritrea, Irak, Iran, Somalië, Syrië.

Asielzoekers en GBA-registratie

Er wordt dus geregistreerd op geboorteland. Het is niet bekend of het gaat om asielzoekers en/of het incident heeft plaatsgevonden rond een azc. Van de zedenverdachten uit de nieuwe herkomstlanden is in de OM-registratie in 89 procent van de gevallen een GBA-nummer bekend. Dit betekent dat ze zijn ingeschreven in het bevolkingsregister en dat impliceert dat ze een verblijfsvergunning hebben.

Parketnummers en verdachten

Onderstaande telling is gebaseerd op het aantal ‘parketnummers‘. Elke ingestroomde zaak krijgt een parketnummer. Een zaak houdt in een verdachte. Als er bij een misdrijf meerdere verdachten zijn betrokken, krijgen zij elk hun eigen parketnummer. Het OM telt dus verdachten (en geen misdrijven).