Zeeland krimpt, zoals de randen van Nederland krimpen. Zuid Limburg, Noord Groningen, de Achterhoek, gebieden waar de ouderen blijven en de jongeren wegtrekken.
In de laatste aflevering van 'Zeeland krimpt' in Nieuwsuur vertellen betrokkenen wat hún remedie tegen de krimp is.
Krimp verzwijgen
Bestuurders willen vaak niet horen dat hun gebied krimpt, bang voor een negatief imago. Als onderzoeker Wim Derks in 1996 berekent dat de bevolking in Zuid Limburg zal gaan dalen, vragen de bestuurders voor wie hij het onderzoek verricht, hem zijn mond te houden. "Ze wilde het niet horen", zegt de onderzoeker. Pas 10 jaar later, als de bevolking daadwerkelijk daalt, wordt zijn waarschuwing gehoord.
Rozenplantsoen
Alleen als de krimp wordt erkend, kunnen er maatregelen worden genomen. Zo wordt in Zeeuws Vlaanderen gesloopt als antwoord op de krimp. "Wanneer er veel woningen leegstaan, verloedert te gebied", zegt wethouder Cees Liefting van Terneuzen. Daarom sloopte Terneuzen 250 woningen en plantte er rozen voor in de plaats.
Cultuur
Dat Zeeland krimpt, komt niet alleen omdat er te weinig kinderen worden geboren. Maar vooral omdat jongeren die wegtrekken om te studeren, niet meer terugkeren om er zelf een gezin te stichten. "Wil je die hoog opgeleiden terug lokken, dan moet je zorgen voor hoger onderwijs, goede voorzieningen en een stedelijk centrum met cultuur", zegt onderzoeker Dick van der Wouw van het Planbureau Zeeland.
Heikel punt
Yvonne van der Maas zet zich in om het dorp Geersdijk, onderdeel van de gemeente Noord-Beveland, van nog geen 300 inwoners leefbaar te houden . De krimp is er zichtbaar. Er is geen kruidenier, fietsenmaker café of basisschool meer. Via de plaatselijke politiek zet ze zich in en houdt samen met andere bewoners het dorpshuis open. Toch kan ook zij zich voorstellen dat ze ooit gaat verhuizen naar de stad. "Voor de voorzieningen, als we oud zijn, zegt ze, het is een heikel punt".