In totaal varen dit jaar 80 boten mee, waaronder opvallend veel met een boodschap.
De Canal Parade, de botenoptocht door de grachten met vaak uitzinnig en veel bloot uitgedoste homo's en lesbiennes aan boord, is het hoogtepunt van de jaarlijkse Gay Pride in Amsterdam. Deelnemers vieren dat ze mogen zijn wie ze zijn en mogen houden van wie ze willen.
Homoseksualiteit kan een grond zijn voor asiel, maar hoe controleer je of iemand echt homoseksueel is of alleen maar zegt het te zijn?
Wereldwijd worden de rechten van seksuele minderheden op grote schaal geschonden. In sommige landen staan er zelfs lange gevangenisstraffen of de doodstraf op.
In landen als Oekraïne, Rusland, Irak, Oeganda, Macedonië of Gambia kunnen lesbiennes, homo's, biseksuelen en transgenders niet ongestraft uitkomen voor hun geaardheid. Vaak vluchten ze voor onderdrukking en uitsluiting door hun familie en directe omgeving.
Met geweld verjaagd
Zo sloeg Kerin Nalwanga (28) uit Oeganda op de vlucht, nadat ze door haar familie met haar vriendinnetje was betrapt. Ze werden met geweld uit haar dorp verjaagd, waarbij haar vriendin om het leven kwam. Uiteindelijk belandde Nalwanga in Nederland, waar zij asiel heeft gevraagd. Dat heeft ze nog niet gekregen, haar zaak ligt al een paar jaar bij het gerechtshof.
Bekim Asani (32) heeft in Macedonië heel wat moeten doorstaan, nadat hij als homo uit de kast was gekomen: geweld, doodsbedreigingen en een ontvoering. Hoewel homoseksualiteit sinds 1996 niet meer strafbaar is in het Balkanland, heerst er nog wel een groot taboe op. Bekim heeft nog nooit aangifte gedaan bij de politie. Hij denkt dat het beter is om homofobie aan te pakken door met zijn vijanden in gesprek te gaan.
Asielprocedure
Op de vluchtelingenboot op de Canal Pride in Amsterdam staan 70 vluchtelingen uit 25 verschillende landen. Zij hebben allemaal asiel gevraagd in Nederland, maar het niet allemaal gekregen. Ook in de asielprocedure in Nederland worden LHBT-vluchtelingen en migranten vaak afgewezen.
De Immigratie en Naturalisatiedienst moet vaststellen of de claim van vluchtelingen dat zij homo, lesbienne, biseksueel of transgender zijn, klopt.
Vorige maand deed de Raad van State uitspraak dat de IND duidelijker moet maken waarop ze precies beoordelen of ze iemand geloven of niet. Dat gebeurde in een zaak van drie mannen uit Gambia, Afghanistan en Oeganda die op basis van hun homoseksualiteit asiel hebben gevraagd.
Penistesten
Er zijn geen eenduidige Europese richtlijnen om te bepalen of iemand homoseksueel is. In Tsjechië worden er penistesten gedaan, in Italië mogen alle asielzoekers die zeggen homoseksueel te zijn en uit landen komen waar homo’s worden vervolgd, zonder verdere vragen blijven.
De Raad van State zegt dat de Nederlandse werkwijze binnen de grenzen van het Europese recht blijft: er worden in Nederland geen penistesten gedaan, geen medische onderzoeken, er worden geen vragen gesteld over seksuele activiteiten en er wordt niet gevraagd naar beeldmateriaal met bijvoorbeeld homoseksueel fotobewijs.
Maar er zouden bijvoorbeeld wel standaard vragenlijsten gemaakt kunnen worden, vindt de Raad van State, zoals die ook bestaan voor asielzoekers die zich tot het christendom hebben bekeerd en op basis daarvan asiel vragen. Vragen als wanneer bent u bekeerd en hoe vaak gaat u naar de kerk, zijn bedoeld om de geloofwaardigheid te testen.
Nieuwsuur sprak Rob van Lint, directeur van de IND. Hij zegt dat zijn dienst naar aanleiding van de uitspraak een nieuwe beleidslijn zal opstellen, waardoor de werkwijze transparanter wordt.