MH17 een jaar later: de omwonenden

Het was Marina Volkova die in Nieuwsuur vorig jaar vertelde hoe er lichamen op het dak van haar huis en in haar moestuin vielen. Ze gaf met haar ijzingwekkende verhaal een gezicht aan de dorpelingen rond de rampplek van vlucht MH17. Dorpelingen die nu met hun eigen trauma’s kampen.

Marina slikte kalmeringspillen en kon nog nauwelijks slapen. Ze vertrok uiteindelijk naar familie, op de vlucht voor de herinneringen op haar erf en voor het oorlogsgeweld in Ooest-Oekraïne.

Vanavond in Nieuwsuur: verslaggever Rudy Bouma keerde terug naar de dorpen in Oost-Oekraïne waar hij vlak na de ramp met vlucht MH17 filmde.

'Mijn lot'

Marina Volkova woont inmiddels weer in het dorp naast de plek waar de cockpit neerkwam. Het raam dat brak na de val van een lichaam op haar dak, ligt nog een hoek. Het raamgat is dicht gemetseld.

"Ik loop hier dagelijks duizend keer langs en weet wat hier is gebeurd is", zegt ze. "Ik kan deze plek niet verplaatsen. U komt hier, vraagt ernaar en vertrekt. Ik ben hier elke dag. Wat moet ik doen? Het is kennelijk mijn lot.

Ook op het veldje naast het lokale weeshuis vallen op 17 juli 2014 lichamen neer, dwars door de takken van de bomen. Twintig weeskinderen zijn er getuigen van. Sommigen zijn dan buiten aan het voetballen, andere kijken uit hun raam recht op het veld. De kinderen worden geevacueerd naar het veilige westen van Oekraïne.

Bidden

Alexandr en Nikita, toen 17 jaar oud, helpen bij het bergen van de lichamen. “Als je nodig bent moet je helpen, onze leeftijd doet er niet toe. De een verwerkt het slecht, de ander goed. De eerste dag was zwaar. Ik kon niet slapen. Het bleef maar door m’n hoofd gaan. Nu slaap ik beter."

Volgens de lokale Russisch-orthodoxe priester is er geen psycholoog in het dorp. "Dus komen ze naar mij. Ik help ze door met ze te bidden."

Volgens de priester en de lokale burgemeester is er grote behoefte aan een monument bij de rampplek. Men hoopt dat Nederland het initiatief neemt. Het ministerie van Veiligheid en Justitie zegt desgevraagd geen signalen te hebben ontvangen.

Bedankbrief

De berging van de lichamen werd gecoördineerd door Aleksey Kostroebitski, inmiddels minister van Noodtoestanden van de rebellen. In een interview met Nieuwsuur zegt hij dat Kiev hem vlak na de ramp met strafvervolging bedreigde als ze de lichamen zouden bergen.

Nederlandse politiemannen toonden aanvankelijk nauwelijks interesse voor zijn bergingsoperatie. Later kreeg hij een bedankbrief van de Nederlandse regering. Ook heeft hij onlangs een erepenning ontvangen.