Het begon zo mooi. Griekenland, een voormalige dictatuur met een zwakke economie, mag in 2002 toetreden tot de exclusieve club van rijke Europese landen. Lidmaatschap van de eurozone biedt het land perspectief op economische groei en lage rente op staatsleningen. Maar de positie waarin het land zich nu bevindt, wordt steeds problematischer.
Minister Jeroen Dijsselbloem verwacht nog steeds dat de eurolanden en Griekenland tot overeenstemming komen, maar velen hebben er een hard hoofd in. Het geld in Griekenland is bijna op. Ook de Grieken zelf zijn pessimistischer geworden over een oplossing voor de financiële crisis. Velen vrezen dat hun land failliet gaat.
In Nieuwsuur vanavond een gesprek met Martin Wolf van de Financial Times.
Gesjoemel
De Grieken presenteerden zich eind jaren '90 aan de wereld als een trots en modern land. Miljarden gaan op aan vliegvelden, wegen en beveiliging. Maar na de Olympische Spelen van 2004 in Athene wordt bekend dat de regering al jaren sjoemelt met begrotingscijfers en dat het land eigenlijk niet in de euro had mogen stappen. Tegelijkertijd blijft modernisering van de zwakke Griekse economie uit.
In 2009 spat de Griekse droom uiteen. De regering van Giorgos Papandreou erft een enorm begrotingstekort, een krimpende economie en oplopende staatsschuld en bezuinigt fors. Grieken maken zich zorgen over hun toekomst.
Woedend
Papandreou krijgt zijn land er niet bovenop. De rente op de staatsleningen stijgt naar gevaarlijke hoogte. Voor het dreigende bankroet liggen geen scenarios klaar. Europa vreest chaos en het uiteenvallen van de euro. Met 110 miljard van een trojka van ECB, de eurozone en het IMF is het land even veilig. Daartegenover staan wel nieuwe miljardenbezuinigingen en een forse belastingverhoging.
De Griekse bevolking is woedend. Grieken zien de trojka als een bezettingsmacht van kille technocraten. De bevolking is ook woedend op het belangrijkste euroland: Duitsland.
Veel Grieken houden maar amper het hoofd boven water en velen weigeren simpelweg belasting te betalen.
Meer dan zat
Na twee jaar blijkt in 2012 dat het Europese medicijn niet werkt. De economie krimpt sterker dan verwacht. Er is meer geld nodig. Een tweede noodprogramma van 130 miljard euro volgt. En daar staan opnieuw forse bezuinigingen tegenover.
Na nog twee moeilijke jaren gaat het dit jaar eindelijk wat beter. Het begrotingstekort is weg en er gloort zelfs economische groei. Maar de Grieken zijn de jarenlange bezuinigingen meer dan zat. Bij de verkiezingen in januari wint het linkse Syriza overtuigend. Leider Alexis Tsipras wil een eind maken aan de humanitaire crisis in zijn land en de afspraken met Europa opzeggen.
Hervormingen
Tsipras en zijn charismatische minister van Financiën Yanis Varoufakis gaan op tournee door Europa. Want Griekenland heeft dringend geld nodig. Intussen raakt het geduld van Dijsselbloem, Merkel en andere Europese hoofdrolspelers langzaam op. De Grieken praten veel, maar komen keer op keer niet met concrete voorstellen voor hervormingen, een voorwaarde voor meer geld.
In februari, vlak na het aantreden van de nieuwe regering van premier Tsipras, geloofde 70 procent van de Grieken nog dat hun land in de euro zou blijven, nu is dat nog maar 30 procent.
Veel Nederlandse Tweede Kamerleden vinden dat er sinds de verkiezingen van drie maanden geleden weinig is gebeurd. Ze vinden dat Griekenland rookgordijnen blijft opwerpen over wat het wel en niet wil hervormen en dat het idiote eisen stelt over Duitse herstelbetalingen.
