Een half jaar na het einde van de derde oorlog in Gaza biedt het gebied een weinig hoopvolle aanblik. De wederopbouw is begonnen, maar in zo’n traag tempo dat er nog nauwelijks iets van te zien valt. Nog steeds wonen zo’n 100.000 mensen in scholen, zelfgemaakte tenten en halfverwoeste huizen. De wederopbouw van het geïsoleerde en overbevolkte strookje land kan nog vele jaren duren als het in dit tempo doorgaat.
Een reportage uit Gaza van correspondent Monique van Hoogstraten. Verslaggever Jan Eikelboom sprak met Pierre Krähenbühl, het hoofd van de VN-organisatie voor Palestijnse vluchtelingen, de UNRWA.
Blut
Ondertussen wordt van alle beloofde miljarden dollars aan internationale hulpgelden maar weinig daadwerkelijk overgemaakt. De internationale gemeenschap heeft weliswaar 5,4 miljard dollar aan hulp toegezegd, maar slechts een fractie daarvan is daadwerkelijk overgemaakt.
De VN-vluchtelingenorganisatie UNWRA, die de wederopbouw van Gaza coördineert, is zo goed als blut. Een maand geleden heeft de UNRWA de betalingen aan hulpbehoevende families opgeschort. Dat betekent bijvoorbeeld dat Mohamed El Khasey bot vangt als hij bij de bank gaat vragen of er al iets binnen is.
El Khasey krijgt 4400 dollar om zijn verwoeste huis te herbouwen, maar het geld is er niet. Zijn vader Amjad bouwt nu met geleend geld twee kamers voor hem en zijn vrouw: een woon-slaapkamer en een badkamer. Het is weinig meer dan vier muren, waarop een golfplaten dak wordt gelegd. "Later bouwen we een echt huis, met een echt dak, als we dan tenminste geld hebben", zegt hij.
Cement
De wederopbouw van Gaza is ook politiek een ingewikkeld proces. Israël wil verhinderen dat er cement naar Hamas gaat, dat er nieuwe tunnels van zou kunnen bouwen. Daarom is er een strikte procedure waarbij UNRWA een sleutelrol vervult. De UNRWA bezoekt alle families die schade hebben en stuurt de gegevens naar Israël.
Pas nadat Israël goedkeuring heeft gegeven, komt er groen licht om een bepaalde hoeveelheid cement te kopen. Dat kan bij zo’n twintig bedrijven in Gaza die permissie hebben om cement uit Israël te importeren.
Cement is maar een van de problemen in Gaza. Het tekort aan elektriciteit en brandstof dat er voor de oorlog al was, is alleen maar nijpender geworden. De werkloosheid, die al hoog was, is alleen maar groter geworden. En psychische problemen, van depressie tot angststoornissen bij kinderen, zijn alom aanwezig.
Ademhalen
Ondertussen is de grens met Egypte, de belangrijkste poort voor inwoners van Gaza naar de rest van de wereld, vrijwel steeds dicht.
Zoals zoveel inwoners van Gaza, werkte Amjad El Khasey vroeger in Israël in de bouw. Hij is al jaren werkloos. In de zomer verdient hij wat geld met werk in de landbouw. Hij is teleurgesteld dat de wereld de beloofde miljarden voor de wederopbouw niet overmaakt, maar kritisch is hij vooral op de Palestijnen zelf.
"Ons probleem hier in Gaza is, dat onze broeders van Fatah en Hamas met elkaar blijven vechten. En waarover? Ze moeten kappen. Ze moeten zich verzoenen. De internationale donoren zeggen: "als jullie blijven vechten, aan wie moeten we het geld geven?" Ze zijn bezorgd dat het geld verloren gaat. Wij smeken Hamas en Fatah: kom tot elkaar zodat wij weer kunnen ademhalen."
