Het Spaanse Syriza heet Podemos

• 

  Jessica van Spengen

  Correspondent Spanje en Portugal

Als een messias wordt Pablo Iglesias onthaald, waar hij ook komt. Hij is de partijleider van Podemos: 'Wij Kunnen'. Vorig jaar nog een onbekende, maar de partij behaalde in mei vanuit het niets vijf zetels in het Europees Parlement.

Alternatief

Als Iglesias in Spanje is, grijpt hij elk uur aan om campagne te voeren. Hij roept alle volgers van de partij op om zaterdag naar Madrid te komen. “We demonstreren niet meer tegen de bezuinigingen, in het onderwijs of de gezondheidszorg,” zegt Iglesias op een grote partijbijeenkomst in Sevilla. “We hebben maar één boodschap voor deze regering. Dat ze gaat!”

Cristina Pamplona is één van die mensen die haar hoop heeft gevestigd op Podemos. We spreken haar in haar kinderkamertje. Ze is 33, studeerde Engels maar woont nog thuis. Ze doet af en toe wat vertaalklusjes, maar net als miljoenen andere jonge mensen in Spanje, lukt het maar niet om een baan te vinden omdat er geen werk is.

Het is de schuld van de twee grootste partijen van het land, de arbeiderspartij PSOE en de centrumrechtes Partido Popular, die elkaar om de paar jaar aflossen in de regering, zegt ze. En Podemos is het enige alternatief.

Kolonie

Maar volgens die twee grote partijen is Podemos gevaarlijk. Iglesias en een van zijn partijleden werkten als politiek-adviseurs voor de regeringen van Venezuela, Bolivia en Nicaragua en zouden niet vies zijn van wat communistisch gedachtengoed.

De partij probeert de kritiek voorzichtig weg te wuiven en draait het positief. De macht moet naar het volk, de Spanjaarden moeten weer betrokken worden bij de politiek. Om kiezers te overtuigen belooft de partij een eind te maken aan de corruptie, de ongelijkheid en de bezuinigingen. En richt net als zusterpartij Syriza de pijlen op Europa. “We gaan ze zeggen dat wij geen kolonie willen zijn van Duitsland of de economische grootmachten.”

Maar er zijn meer verschillen dan overeenkomsten tussen Griekenland en Spanje, zegt politicoloog Ignacio Torreblanca. Spanje kreeg ook steun voor de banken, maar de voorwaarden zijn niet te vergelijken met wat de Grieken voor hun kiezen hebben gekregen, legt hij uit. En Griekenland staat onder zwaar toezicht van de Troyka, (de EU, de Europese centrale bank en het IMF).

In Spanje zullen eind dit jaar pas verkiezingen worden gehouden. Maar er zijn er die hun keuze al hebben gemaakt. Cristina is overtuigd. "De regering van dit land ging heen en weer als een pendule, van de arbeiderspartij PSOE naar de centrumrechtse Partido Popular. Heen en weer,” zegt ze. “Dat heeft niet gewerkt. Dus willen we nu verandering.”