Meer dan tien jaar bij dezelfde baas, hoe doe je dat?

Al bijna achttien jaar werkt de goedlachse Sannie van Ginkel (56) als toiletjuffrouw bij muziekcentrum Tivoli in Utrecht. Ze ziet bezoekers die twaalf jaar geleden als student kwamen, nu met hun kinderen. "Het is nog altijd even leuk als in het begin. Ik heb het heel erg naar mijn zin. Dat komt omdat het niet eenzijdig is. Iedere avond is anders."

Het Centraal Bureau voor de Statistiek kwam vandaag met het nieuws dat een op de drie Nederlanders langer dan tien jaar bij dezelfde baas werkt. "De bezoekers zeggen dat het vertrouwd voelt om mij te zien en dat het raar zou zijn als ik er niet meer ben. Ik ben schijnbaar onmisbaar geworden na al die jaren", zegt ze met een schaterlach.

Van Ginkel piekert er niet over om haar baan op te geven, al heeft ze het uitgaanspubliek sinds het begin van deze eeuw behoorlijk zien veranderen - en niet persé ten goede. "Het grootste verschil met jaren geleden is toch wel dat mensen minder sociaal geworden zijn. Als er twee in de rij staan, zijn ze zelfs met elkaar aan het appen. Dan zeg ik dat ze moeten doorlopen. Je bent op stap, ga lekker feesten!"

De toiletjuffrouw denkt dat het recept voor een goede loopbaan bij dezelfde werkgever plezier is. "Als je het op je werk naar je zin hebt, dan blijf je. Je moet niet met tegenzin werken. Als je in de horeca zit moet je een vrolijk type zijn. Het moet op je buik zijn geschreven. Je moet gelukkig zijn, en dat ben ik. Een kantoorbaan zou niks voor mij zijn."

'Het mooiste uitzicht'

Ook treinmachinist Paul Derks (57) is honkvast, als het om zijn werk gaat. Hij werkt al 37 jaar bij 'zijn' NS - en nog altijd met plezier. "Ik heb heel wat meegemaakt. Ik begon als broekie op een dieseltrein met 50 wagons en kreeg later treinen van 400 meter met passagiers. Iedere dag is weer een belevenis, met mooie momenten."

Derks zegt dat hij al die jaren fluitend naar zijn werk is gegaan en er net zo hard fluitend iedere avond weer van terug komt. "Je komt op heel veel verschillende plaatsen. Op het eind van de dag kom je terug met het gevoel van: 'die trein heb ik netjes van A naar B gebracht en weer terug naar A'." De Zwollenaar geeft drie redenen voor zijn geluk op het werk: "De verantwoordelijkheid voor mensenlevens, de mooie grote treinen en uiteraard het mooiste uitzicht vanuit de cabine."

Na 37 jaar bij dezelfde werkgever zit de machinist nog steeds vol energie. Hij weet dan ook direct welke advies hij aan de jongere generatie zou willen geven. "Ik heb een baan kunnen kiezen waarvan ik heb kunnen zeggen, 'dat wil ik worden'. Het heeft altijd mijn belangstelling gehad. Probeer een baan te vinden die dicht bij je belangstelling ligt." Hij sluit af: "Je moet geluk op het werk zelf maken. Soms moet je meegaan met de stroom en je moet het niet al te moeilijk maken voor jezelf."