Tim Visser
NOS SportAangepast

De verliefdheid is wel een beetje weg bij rugbyer Visser

Het liefst had hij dit weekend geschitterd voor 50.000 uitzinnige rugbyfans. Maar Tim Visser moet het voor nu stellen met een groep journalisten. In plaats van te spelen in de Six Nations, is de 30-jarige Visser lijdend voorwerp bij zijn boekpresentatie.

Een goed moment om de Nederlander, die al jaren speelt voor de nationale rugbyploeg van Schotland, eens te vragen naar zijn afwezigheid op het fameuze zeslandentoernooi.

Blessures

"Ik begon het seizoen met wat kleine blessures", vertelt Visser. "Het ging niet heel lekker en ik werd ook gepasseerd bij mijn club. Dan kun je niet verwachten dat je wel je plaats bij het nationale team behoudt."

En zo staat Visser niet met het Schotse team in Dublin dit weekend, maar is hij in Hilversum om het boek The Flying Dutchman in Schotland te promoten.

Visser is een grote man aan de andere kant van de Noordzee en normaal gesproken een vaste waarde in de nationale selectie. Hij weet als geen ander hoe het is en hoe het voelt om uit te komen voor het Schotse rugbyteam.

'Kippenvel'

Daar vertelt hij dan ook graag over. Het liefst over de thuiswedstrijden op Murrayfield, het stadion in Edinburgh met een capaciteit van 67.800 toeschouwers. "Dat zijn echt de allermooiste duels."

"Er staat dan een doedelzakspeler op het dak en iedereen zingt uit volle borst mee. Het tweede couplet is zonder muziek. Het bezorgt de mensen op de tribunes al kippenvel, moet je het eens voorstellen als je met vijftien man daarvoor staat en al dat gezang op je afkomt."

"Een week lang staat alles in het teken van zo'n wedstrijd", vervolgt Visser. "Als we op de wedstrijddag met de bus naar het stadion rijden, staat het al drie rijen dik langs de weg."

"Dan gaan we het stadion binnen en rijden we stapvoets naar de kleedkamer, met een doedelzakfanfare ervoor. Dan hoor je alle mensen al uit hun dak gaan. Dat is magisch."

De 30-jarige Visser zit inmiddels in de nadagen van zijn carrière. "Ik speel nu veertien jaar rugby, ik ben fysiek gesloopt. Ik voel het in mijn knieën, mijn heupen en mijn schouders. Alles ligt er een beetje af. Ik heb net voor twee jaar bij mijn club Harlequins bijgetekend, misschien stop ik daarna wel."

Liefde is bekoeld

Visser kan vol liefde vertellen over zijn sport, al blijkt die liefde de laatste jaren ook wel wat bekoeld. "Ik wil niet in het wereldje blijven hangen na mijn loopbaan. De verliefdheid is wel een beetje weg."

"Misschien komt dat terug als ik gestopt ben, maar meer dan een normale toeschouwer in een stadion, word ik denk ik niet."

Tim Visser vorig jaar bij een interland

Deel artikel:

Advertentie via Ster.nl