Fors minder dode daklozen in Rotterdam, nieuwe aanpak lijkt te werken

Het aantal daklozen in Rotterdam dat omkomt door geweld of zelfmoord pleegt, is ongeveer gehalveerd sinds een nieuwe aanpak is ingevoerd om de situatie van daklozen te verbeteren. Dat blijkt uit onderzoek van Marcel Slockers, een huisarts die daklozen behandelt, en wetenschappers van het Erasmus MC.

De vier grote steden, waaronder Rotterdam, kwamen in 2006 met een plan van aanpak om het aantal dak- en thuislozen in de steden terug te dringen. Daardoor is de zorg voor hen verbeterd en wordt meer aandacht besteed aan het vinden van werk en een woning voor de daklozen.

De Rotterdamse onderzoekers hebben van 2001 tot 2010 ruim tweeduizend daklozen bij de opvang in Rotterdam gevolgd. In totaal zijn 265 zwervers in die periode overleden.

Sinds 2006 daalt het aantal sterfgevallen onder daklozen, maar de onderzoekers willen dat niet direct toeschrijven aan het gewijzigde beleid. "We vinden het wel aannemelijk dat het heeft geleid tot een betere mentale gezondheid, minder hopeloosheid en daarmee tot minder zelfbeschadiging en suïcide in deze kwetsbare groep", zegt universitair hoofddocent Ed van Beeck.

Eerder dood

Uit de cijfers komt naar voren dat volwassen daklozen gemiddeld 11 tot 16 jaar korter leven dan andere mensen in Rotterdam. De meesten komen, net als anderen, om door hart- en vaatziekten of als gevolg van kanker. Daarentegen overlijdt een kwart van de zwervers door een niet-natuurlijke doodsoorzaak zoals zelfdoding of moord, tegenover slechts 4 procent van de andere Rotterdammers.

De onderzoekers hebben hun bevindingen op de site van het wetenschappelijke tijdschrift European Journal of Public Health gepubliceerd. De Rotterdamse GGD heeft meebetaald aan het onderzoek.