Feskens smult van elitair Willem II versus volks NAC

Het belooft een mooi en vooral ook spannend voetbalweekeinde te worden voor John Feskens. Zondag is immers de topper tussen Ajax en PSV, de club waarvoor hij sinds 2013 de komende tegenstanders analyseert. Maar vanavond al is de wedstrijd die zijn Brabantse hart flink sneller doet kloppen: Willem II-NAC.

'Daar kijk ik eerlijk gezegd wel naar uit, ja", geeft de oud-prof, geboren in Nijmegen maar getogen in Tilburg, grif toe. "Leuk dat die wedstrijd weer op het programma staat in de eredivisie. Ik heb 'm wel gemist. Het is toch een speciale wedstrijd."

En dat geldt zeker voor Feskens. De robuuste middenvelder droeg twee seizoenen het shirt van NAC en diende maar liefst vijftien jaar (432 duels) de Tricolores, van 1982 tot 1997. Beide clubs uit een grote Brabantse stad en met een flinke achterban, maar toch met een heel verschillend karakter, al ligt er slechts zo'n 25 kilometer tussen de thuishavens. "Willem II is van oudsher meer elite-achtig, terwijl NAC een echte volksclub is."

Botsende stijlen

Die botsende stijlen waren ook altijd op het veld zichtbaar. "Willem II was van het positiespel, van het verzorgde voetbal, terwijl NAC het moest hebben van de mouwen opstropen en strijd. Maar inmiddels is het bij Willem II veel zakelijker geworden. Niet meer het Ajax-model, maar 5-3-2. Het resultaat staat voorop. NAC beschikt nu juist over een team met veel technisch vaardige spelers."

Hoewel de 52-jarige Feskens nog altijd bij beide clubs een warm gevoel krijgt, ligt zijn hart toch vooral bij Willem II. "Maar dat is logisch: ik kom uit Tilburg en ik heb er heel lang gevoetbald." Dat hij er later als assistent-trainer op een minder prettige manier is vertrokken, deert hem niet. "Dat lag aan misschien twee mensen. Dat mag je de club niet aanrekenen."

Zijn liefde voor het Tilburgse rood-wit-blauw ten spijt besloot D'n Beitel, een bijnaam die hij dankt aan zijn markante kin, in 1997 toch te verkassen. Naar uitgerekend rivaal NAC nog wel. "Iedereen begreep wel waarom ik ging. Dat had te maken met de plannen en mogelijkheden bij NAC. En door mijn staat van dienst werd mij die transfer ook wel gegund. Ik ben nooit slecht bejegend."

Atletiekbaan

Uiteindelijk bracht het avontuur hem niet wat hij ervan verwacht had. "NAC wilde Europees voetbal halen, maar daar is in de praktijk niets van terechtgekomen: in het eerst jaar speelden we tegen degradatie en in het tweede gingen we er zelfs uit."

Feskens maakte menig Brabantse Derby mee op het veld. Hij bewaart vooral goede herinneringen aan de duels die hij met Willem II in Breda afwerkte. "NAC speelde toen nog aan de Beatrixstraat in een stadion dat meedeinde met het publiek, net als bij Feyenoord. De toeschouwers zaten dicht op het veld en konden de spelers bijna aanraken. Bij een corner kreeg je een flinke bierdouche over je heen."

Hoe anders was dat bij Willem II. De club werkte zijn wedstrijden tot halverwege de jaren negentig af op het Gemeentelijk Sportpark, waar het veld en de tribunes werden gescheiden door een atletiekbaan. Het was wel een tijd waarin de derby meer leefde dan vandaag de dag, heeft Feskens de indruk.

Voorzitters

"Er zat meer strijd en vuur in dan nu. Dat was ook vooraf al merkbaar. Vuurwerk, voorzitters die de kleedkamer inkwamen om het belang van de wedstrijd te benadrukken, een verdwenen middenstip. Dat soort dingen zijn nu minder aan de orde. Het ligt allemaal nog wel gevoelig, maar het wordt niet meer zo aangewakkerd als voorheen."

Tekenend is dat de voorverkoop voor het duel voor vanavond achterbleef bij de verwachtingen, al zit het Koning Willem II stadion wel weer vol. De binding met de spelers is minder, vermoedt Feskens. "Uiteindelijk komen de meeste mensen gewoon voor een leuke wedstrijd. Het is een avondje uit. De fans zijn nog wel fanatiek, maar minder dan vroeger."

Hij zal er bij zijn als de bal vanavond gaat rollen bij de 31ste editie van de Brabantse Derby in Tilburg. "Ja, zonder twijfel. Ik ga er onopvallend op de tribune zitten. Ik verwacht een interessante wedstrijd. Willem II heeft het aardig op de rails. Het is een uitgebalanceerde ploeg met twee spitsen die elkaar goed aanvoelen en makkelijk scoren."

"NAC heeft een jong team dat fysiek misschien tekort komt, maar spelers als García en Fernandes zorgen voor veel voetballend vermogen en kunnen ook kansen creëren. Misschien dat zij het verschil kunnen maken. Ik hoop het niet eigenlijk."