Misbruik in het pleeggezin: 'Ze sloeg me het hele huis door'

Er zijn zeshonderd meldingen binnengekomen van kindermisbruik en mishandeling in instellingen en pleeggezinnen, meldt de Commissie Onderzoek naar Geweld in de Jeugdzorg vandaag. Volgens hoogleraar pedagogiek Micha de Winter, die de commissie leidt, werden kinderen niet als kinderen beschouwd. "Het waren een soort objecten die je in het gareel moest krijgen."

Veel kinderen werden jong uit huis gehaald. "Vaak was het ook een armoedeprobleem, met veel geweld en drank", aldus De Winter. "Het gaat in veel gevallen niet om een incidentje, maar om aanhoudend langdurig en structureel geweld tot hun achttiende. De periode was heel lang."

Roos Haase kwam als twee uur oude baby terecht in een pleeggezin. Vanaf haar vierde jaar gebeurde er dingen die ze geen enkel kind toewenst. "Maar ik dacht dat het normaal was, dat mannen aan je zitten en aan je friemelen. Die dingen doen waar je helemaal niets van begrijpt."

Haase werd in haar jeugd zwaar mishandeld door de vriend van haar pleegmoeder en door haar pleegmoeder zelf. "Als ze boos werd, sloeg ze me door het hele huis heen. Dat was heel moeilijk. Maar weer dacht ik dat het hoorde. Ik wist toch niet beter dan dat het hoorde."

Nu er onderzoek wordt gedaan, hoopt Haase dat veel mensen nu naar buiten komen. "Je helpt jezelf en ook anderen. Ik doe het ook. Het gaat je hele leven mee. Het vertellen helpt. Absoluut."

Haase werd regelmatig bont en blauw geslagen. "Dan zat ik bij mijn voogd met een kopje thee en mijn armen bedekt. Niemand zag dat ik blauwe plekken had. Ik zei dan dat het goed met me ging. Ik durfde het niet te vertellen."

Op haar zestiende kreeg Haase een vriendje. "Na de zoveelste rammelpartij met mijn kop tegen de muur, kwam hij voor me op. Dat was de eerste keer. Hij zei tegen haar: als je dat nog één keer doet, dan pleur ik je het raam uit."

Andere mensen in de omgeving van Haase deden niks. Ook de huisarts niet die ze in vertrouwen had genomen. "Hij zei dat ik loog. En weer stond ik daar met lege handen. Ik ben gedrogeerd met alcohol, in bessensap. Keer op keer, keer op keer, zodat die mannen mij konden misbruiken."

"Hoe kan een klein meisje dat overleven? Ik moest wel, maar ik neem het die arts kwalijk. Ik zie zo zijn gezicht voor me. Hij zei alleen maar: 'het is niet waar, je liegt', dat vergeet ik nooit meer, nooit meer."