De stemming van Vullings en Van Weezel: linkse samenwerking nog geen geoliede machine

In de nieuwe aflevering van De Stemming van Vullings en Van Weezel, de podcast van NOS Met Het Oog Op Morgen, evalueren Joost Vullings en Max van Weezel de aangekondigde samenwerking door de linkse partijen. Kwam daar bij de debatten over de regeringsverklaring al iets van terecht?

"Ze hebben het een beetje gedaan", zegt Van Weezel. Vullings was ook nog niet onder de indruk: "Zoals Mark Rutte zou zeggen: Het behoeft nog enige verbetering".

Het was voor Van Weezel wel duidelijk dat de linkse partijen afspraken hebben gemaakt over welke woorden ze gebruiken. "Over Rutte hoorde je steeds: 'hij spekt Wall Street, hij is een vriendje van de multinationals'. Dat was ingestudeerd".

De linkse partijen werken op een aantal concrete onderwerpen samen. Bijvoorbeeld bij het terugdringen van payroll-constructies in het bedrijfsleven. Ze trekken ook samen op tegen de btw-verhoging. "Maar helemaal van harte gaat het niet met de samenwerking. Roemer zei meteen al: het moet geen theekransje worden, we gaan niet elke week samenklitten."

Geen hemelbestormende plannen

Dat is precies wat ze willen uitstralen, meent Vullings. "Voorheen viel dan meteen het woord fusie en waren er hemelbestormende plannen. Nu willen ze het vooral heel praktisch houden." Op bepaalde punten zullen ze samenwerken, op andere niet en gaan ze hun eigen gang. "Ze houden het klein, zonder al te grote verwachtingen."

In debatten kunnen ze elkaar wel heel praktisch gaan helpen. Vaak mogen er maar twee interrupties op één onderwerp worden gedaan. Dan kunnen de linkse partijen het soms van elkaar overnemen.

Seintjes en knipogen

Vullings herinnert zich het zogenoemde treintje van VVD, GroenLinks en D66. "Rutte had, toen hij nog in de oppositie zat, afspraken met Femke Halsema en Alexander Pechtold. Die zag je al rond de interruptiemicrofoon zweven en knipogen en elkaar seintjes geven. Dat was echt een geoliede machine. Die heb ik nu bij de linkse samenwerking nog niet gezien."

Van de linkse partijen presteerde Lodewijk Asscher het best in de debatten, vinden Vullings en Van Weezel. "Hij heeft het voordeel dat hij vice-premier is geweest, hij kent alle ministeries goed", zegt Van Weezel. "Hij verzamelt heel goed informatie bij de ambtenaren en scoort dan op punten die toch al die kant op gingen. Voor deze manier van politiek bedrijven is zelfs een nieuw werkwoord bedacht in Den Haag: Asscheren."

Emile Roemer van de SP kwam minder goed uit de verf, vinden Vullings en Van Weezel. "Wat hij zei was vaak wel goed, maar het was elke keer te laat. Bij het debat over de dividendbelasting waren Klaver en Asscher al heel vaak bij de interruptiemicrofoon geweest en dan kwam Roemer nog een keer aanzetten. Op zo'n moment denk je: oh ja, hij doet ook nog mee. Roemer moet assertiever worden."