Koster: Nederland heeft de beste papieren voor titel
Een finaleplaats in eigen land, daar werd de afgelopen maanden hardop over gedagdroomd. Kortom, voor de Nederlandse voetbalvrouwen kan het EK niet meer stuk. Of toch wel?
"Ja, natuurlijk. Als je in de finale staat, wil je die winnen ook", zegt Daphne Koster. "Als ze 'm verliezen, kunnen die meiden hartstikke trots op zichzelf zijn, maar dan zul je altijd met je meedragen dat je die wedstrijd hebt verloren."
De oud-international weet waar ze het over heeft. "Wij wonnen in 2009 een bronzen plak bij het EK, maar het heeft bij mij heel lang geduurd voordat ik dat kon waarderen. Van tevoren teken je misschien voor een plaats in de finale, maar als je die dan verliest, ben je toch niet tevreden. Dat is topsporters eigen, denk ik."
Maar zover is het nog niet. De afsluiter van het toernooi is pas vanmiddag. Met Denemarken als tegenstander. Opnieuw. In de poulefase troffen beide landen elkaar ook al. Nederland won toen met 1-0 dankzij een strafschop van aanvoerster Sherida Spitse, maar had uiteindelijk de grootste moeite om de drie punten veilig te stellen. Een tendens die vaker te zien is geweest.
Overrompeld
"Tegenstanders werden telkens in de eerste helft overrompeld door de energie die Nederland erin stopte", analyseert Koster. "Maar dat is moeilijk een hele wedstrijd vol te houden. Bovendien deden tegenstanders in de rust soms omzettingen. Denemarken ook. Op het middenveld gingen de buitenkanten minder diep staan, waardoor de Nederlandse backs minder makkelijk druk konden zetten bij balverlies."
Het is de vraag in hoeverre dat duel nog in de Oranje-hoofden doorspeelt. "Daar kun je twee theorieën op loslaten", meent Koster. "Je kunt er een goed gevoel uithalen, omdat je hebt gewonnen. Of je haalt er een negatief gevoel uit, omdat je die wedstrijd maar moeizaam over de streep hebt weten te trekken. Beide ploegen weten in ieder geval wat ze van elkaar kunnen verwachten."
Opvallend is dat Oranje nog geen enkele keer op achterstand is gezet. Hoe de ploeg dan zal reageren valt moeilijk te voorspellen. "Het ligt ook aan de manier waarop je achter komt. En als je ondertussen het gevoel hebt veel sterker te zijn... Als ik naar de koppies van die meiden kijk en zie hoe ze zich gedragen, dan zie ik dat ze heel erg zelfverzekerd zijn. Ze voelen zich als team hartstikke sterk."
Als een volleybalster
Maar bij Denemarken, dat in de kwartfinales titelverdediger Duitsland elimineerde, is het zelfvertrouwen ook per wedstrijd toegenomen. Het wordt volgens Koster vooral oppassen voor Pernille Harder en Nadia Nadim, de beide spitsen. "Maar de middenvelders Sanne Troelsgaard en Katrine Veje zijn ook speelsters om in de gaten te houden. Die gaan ook altijd mee in de aanval."
Minder gecharmeerd is ze van keepster Stina Lykke Petersen. "Als ik moet kiezen tussen Petersen en Van Veenendaal, weet ik wel wie in mijn team neem. Sari maakte weliswaar tegen België een foutje, maar ik blijf zeggen dat dat een incidentje was. Als je ziet hoe ze tegen Zweden stond te keepen en ook in de eerste wedstrijd tegen Denemarken. Ze heeft Nederland er een aantal keren echt doorheen gesleept."
"De reflexen van Petersen zijn wel oké", vervolgt Koster. "Dat zag je bij de strafschoppenserie tegen Oostenrijk in de halve finales. Maar ze heeft moeite met alle ballen die iets langer onderweg zijn dan normaal. Hoge ballen vanaf de zijkant. Daar gaat ze naartoe alsof ze een volleybalster is. Ze slaat de bal weg in plaats van dat ze 'm pakt." Tegen Duitsland kostte zo'n onbeholpen actie haar zelfs een eigen doelpunt.
Open wedstrijd
Koster heeft zin in de finale. "Ik verwacht een heel leuke en open wedstrijd, omdat Nederland graag het spel wil maken, de bal snel vooruit wil spelen en de flanken gebruikt. Denemarken daarentegen speelt juist vanuit een verdedigende organisatie om er dan enkele keren uit te knallen. Beide ploegen zitten in een flow en hebben de overtuiging dat ze de finale gaan winnen."
Maar Koster ziet in Oranje toch echt de favoriet, en niet alleen omdat ze Nederlandse is. "Die halve finale tegen Engeland hebben ze dik gewonnen en als ik het spel zie van de afgelopen wedstrijden, dan hebben ze gewoon de beste papieren. Ze hebben kwalitatief de beste speelsters op elke positie."
"Lieke Martens was tegen Engeland tamelijk onzichtbaar, maar dan staat Daniëlle van de Donk weer op. En in de eerste wedstrijd kreeg Shanice van de Sanden alle aandacht. Sari van Veenendaal en Jackie Groenen hebben we ook duidelijk gezien, noem maar op. De Nederlandse kracht is dat er steeds iemand anders bovenuit steekt."
