Renske, Jeroen en Liesbeth: niet veel geld, maar toch op vakantie
Renske van der Veen-Delamore hoeft met haar man Rudie en zoon Blessing niet lang in de auto te zitten om hun vakantiebestemming te bereiken. Ongeveer 40 kilometer is het van hun huis in het Drentse Beilen naar de woning van vrienden in het Friese Bakkeveen.
"We mochten vorig jaar op hun huis passen toen zij op vakantie gingen en dat gaan we dit jaar weer doen", zegt Renske. "Voor vakanties verder weg hebben we geen geld, dus het is heel fijn dat we in hun woning mogen."
Renske hoort bij de ruim 16 procent van de Nederlanders die geen geld hebben om op vakantie te gaan. Maar zij legt zich daar dus niet bij neer.
We durven niet zomaar een vakantie te boeken, dan kunnen we de belasting misschien niet betalen.
Het inkomen van het gezin is ieder jaar moeilijk in te schatten. "Ik werk zelf als postbezorger en mijn man werkt via uitzendbureaus. Na de belastingaangifte krijgen we altijd een naheffing. Dus we durven niet zomaar een vakantie te boeken, dan kunnen we de belasting misschien niet betalen."
Ook een familiebezoek in Londen lukt niet. "Dat willen we al vier jaar, maar iedere keer blijkt er geen geld voor de reis. De laatste keer dat we weg waren in het buitenland was in 2013. Toen waren we in Frankrijk."
Renske vindt het geen ramp om in eigen land te blijven. "Ik ben gek op mijn twee kippen en die kan ik meenemen naar Bakkeveen. Daar hebben ze een grotere tuin. Als ze daar lekker rondscharrelen, beleef ik het ultieme vakantiegevoel."
Met een geleende auto van zijn zwager kon Lissenaar Jeroen Schmohl (36) dit jaar ook op vakantie. "Ik zit in een bungalow in Heerde. Gratis! Heerlijk hier, toch een stuk rustiger dan die drukke Randstad. Blij dat ik er even tussenuit kan."
De gezinszorg in Lisse had Schmohl aangedragen bij Rita's Reisbureau, oftewel het Rotterdams Initiatief Toerisme Anders. Rita vraagt mensen die een vakantiehuis hebben om dat een week per jaar gratis ter beschikking te stellen aan mensen die geen vakantie kunnen betalen. Rita rekent 50 euro per week voor de onkosten. Je kunt ze niet zelf benaderen, instanties moeten je aandragen.
Schuldsanering
"Vorig jaar waren we in Brabant, ook via Rita", zegt Schmohl. "Ik heb jaren schuldsanering achter de rug en heb nog steeds iemand die mijn budget beheert. Maar van mijn 1700 euro bruto per maand, blijft bijna niks over."
Van het beetje dat wel overblijft, heeft Schmohl wat geld gespaard voor de vakantie met zijn twee kinderen. "Dan kunnen we deze week toch naar een attractiepark hier in de buurt. Verder zoeken we openbare speeltuintjes op en zijn we naar de kinderboerderij geweest. Het voelt echt als vakantie hier!"
Ook Liesbeth Seinfelder uit Hoogezand kon met wat hulp toch op vakantie. "We zijn een paar dagen op Schiermonnikoog geweest. Dat was de zomervakantie dit jaar en alleen omdat we daar gratis konden verblijven via mensen die we kennen en die zelf plots niet konden gaan."
Voor de 32-jarige Groningse heeft de vakantieperiode altijd iets pijnlijks. "Mijn oudste is 14 jaar en ik ben nog nooit met ze in het buitenland geweest. Terwijl vriendjes en vriendinnetjes naar Spanje gaan of Griekenland. Ik heb weleens gekeken, maar een weekje Spanje is met ons vieren al snel duizend euro en dat heb ik gewoon niet."
Zegeltjes
Via sites waar vakanties en uitjes worden geveild voor weinig geld probeert Liesbeth toch uitstapjes te vinden. "We zijn vorig jaar drie dagen in Biddinghuizen geweest voor zestig euro. Dat was een mazzeltje. Ik spaar ook zegeltjes bij de supermarkt voor kortingen op uitjes."
Liesbeth bleef na een verbroken relatie met schulden zitten en leeft al drie jaar van een uitkering. "Ik wil graag, maar vind geen werk. Ik doe wel vrijwilligerswerk. Soms krijg ik een stagevergoeding, dat geld spaar ik om een opleiding in de zorg te kunnen gaan doen. Als ik straks wel werk heb, is het eerste waar ik voor ga sparen een vakantie!"
