Bier, benzine en bakkebaarden in Andere Tijden Sport

Voor Nederlands motorsportsucces moeten we terug naar de jaren tachtig. 'Jumping Jack' Middelburg, Wil Hartog en Boet van Dulmen. En dan is er nog een naam die op ieders lippen ligt. Of eigenlijk een duo: Streuer/Schnieders.

Egbert Streuer en Bernard Schnieders. Een bebaarde coureur en een behendige bakkenist. Twee mannen die alles winnen wat er te winnen valt en drie keer wereldkampioen worden in de zijspanklasse, een klasse die het spectaculaire slot vormt van elke grand prix in die jaren.

Alleen de TT winnen lukte maar niet. Vanavond om 22.15 uur op NPO 1 in Andere Tijden Sport: 'Streuer/Schnieders en de ziel van de zijspan'.

Begin jaren tachtig kwamen ze elkaar in een kroeg in Assen tegen, Streuer en Schnieders. Streuer zocht nog een bakkenist voor zijn zijspan, Schnieders wilde wel een poging wagen.

Nog geen twee jaar later won het duo zijn eerste grand prix. In Engeland, op Silverstone. Dat was in 1982. Weer twee jaar later volgt de eerste wereldtitel van in totaal drie op rij.

File van 2,5 uur

Streuer: "Het was de mooiste tijd voor de motorsport. Alles eromheen, de beleving, er zat heel veel publiek. Dat doet heel veel met je. Dat maakt het het waard om er veel energie en tijd in te steken."

Na hun derde wereldtitel breekt de gekte in Nederland los. Er stond een file van 2,5 uur voor de huldiging. Op een doordeweekse dag.

Zakenman Riemer van der Velde, oud-voorzitter van de voetbalclub sc Heerenveen, raakte bevriend met het duo. En sponsorde Streuer ook. "Het was een hecht team, het waren schitterende kerels. Die met veel overgave hun sport beoefenden. Daar kwam bij dat Egbert heel vaardig was als sleutelaar. Daar was hij echt vernieuwend in."

Van der Velde roemt ook de stuurmanskunsten van Streuer. "Misschien wel belangrijker dan dat sleutelen, dat is dat rechterhandje van hem. Het is ongelooflijk hoe deze man een hoek om kan gaan. Net als de grote coureurs kan hij altijd op 99,9 procent rijden. Maar een paar keer in zijn carrière ging hij eroverheen. En dan gaat het meestal fout."

Lawaai op Drentse heide

Van der Velde kan zich ook nog herinneren hoe het duo eindelijk, in 1987, won in Assen. "Het was ongelooflijk, het lawaai op die Drentse heide. En toen-ie eenmaal over de finish kwam, toen ging het volk over de hekken. Het was feest. Eén grote feestende massa. Fantastisch."