In de Galgenwaard zal Vreven nooit de tegenpartij zijn

'Welkom terug, indiaan!', staat op een spandoek geschreven. Stijn Vreven terug in de Galgenwaard, dat laten de supporters van FC Utrecht niet zomaar aan zich voorbijgaan. Ook al is de temperamentvolle Belg inmiddels de trainer van NAC Breda, hij kan voor altijd op de steun rekenen van Utrechtse fans.

Alsof het zo had moeten zijn: de inmiddels 43-jarige Vreven mocht voor zijn debuut als trainer van NAC maandagavond afreizen naar de stad waar hij als fanatieke vleugelverdediger de harten van de fans voorgoed stal. De tomeloze inzet en het fanatisme waarmee hij elk duel inging, sloeg aan in Utrecht.

Succesvolle cultheld

Vanaf 1999 droeg hij vier seizoenen lang het rood-wit. Hij werd een cultheld en behaalde veel succes. Zo won hij in in 2003 de beker en haalde hij met de club ieder jaar Europees voetbal.

Wellicht dat het dan ook minder pijn deed dat de indiaan van weleer, die zijn lange haren in de loop der jaren is verloren, de punten in het duel met Jong FC Utrecht met zijn elftal meenam naar Breda (0-2). "Dit was een debuut waarop ik had gehoopt, in een voor mij speciale wedstrijd. Dit is mijn tweede thuis", sprak de coach na afloop.

Door zowel zijn 'eigen' fans uit Breda als door de aanhang uit de Domstad werd hij toegezongen. "Ik voelde de appreciatie van de mensen. Deze club heeft mijn carrière gemaakt. Hier heb ik sportief succes gekend en alles aan te danken."

De terugkeer in Utrecht was ook de media niet ontgaan. Waar normaal gesproken voor een wedstrijd van Jong FC Utrecht amper journalisten komen opdagen, was het ditmaal dringen rondom de goedlachse Vreven.

"Ik wil benadrukken, en dat meen ik echt uit de grond van mijn hart, dat het totaal niet om mij gaat. Het gaat om NAC, de club en de spelers. Ik ben slechts een klein deel daarin, de kapitein van het schip. En ik ga er alles aan doen om er hier alles uit te halen en terug te keren naar de eredivisie", aldus de tweevoudig Belgisch international.

Er wordt dan ook veel van hem verwacht. "Ik weet één ding: ik ben een betere coach dan speler, maar dat is ook niet zo moeilijk", grapt Vreven.