De Partij voor de Dieren (PvdD) zit binnenkort tien jaar in de Tweede Kamer. Op 22 november 2006 won Marianne Thieme twee zetels met haar partij. Die wist ze te behouden en inmiddels heeft de partij ook zetels in de Eerste Kamer, gemeenteraden, Provinciale Staten en het Europees Parlement.
Ook internationaal wist Thieme anderen te inspireren een 'Partij voor de Dieren' op te richten. In Portugal en Australië bereikten deze partijen zelfs het parlement.
Dat de PvdD opkomt voor dierenwelzijn is duidelijk. Maar waar staat de partij in het politieke landschap? Op thema's van natuur en milieu is de partij vaak aan de zijde van GroenLinks te vinden, maar als het gaat om kritiek op het associatieverdrag met Oekraïne en vrijhandelsverdragen als TTIP, staat ze aan de kant van de PVV.
Thieme plaatst haar partij niet graag in een traditioneel hok. "Wij zijn de enige partij in de Kamer met een echt ander wereldbeeld. En ik denk dat dat ook precies is wat nodig is. De traditionele partijen hebben afgedaan."
Je had eerst de bevrijding van de slaven, toen kreeg je rechten voor vrouwen, en nu is de volgende logische stap om ook rechten aan dieren te geven.
Haar ideologie noemt Thieme 'planeetbreed'. Ze wil 'af van het menscentrale denken'. "Vroeger golden alleen de belangen van de blanke man. Maar dat is langzamerhand veranderd. Je had eerst de bevrijding van de slaven, toen kreeg je rechten voor vrouwen, en nu is de volgende logische stap om ook rechten aan dieren te geven.'"
Politieke winst
Concrete politieke winst heeft de partij het afgelopen decennium nauwelijks behaald. Haar enige wetsvoorstel, om het onverdoofd ritueel slachten te verbieden, sneuvelde in de Eerste Kamer. Thiemes partij diende de afgelopen tien jaar meer dan 1500 moties in, maar na stemming werd 84 procent van haar voorstellen weggestemd.
Zelf vindt ze dat helemaal niet erg. "Dat maakt helemaal niet uit, want een half jaar later komen andere partijen met hun eigen motie met dezelfde strekking. We zijn erg van de concurrentiebevordering wat dat betreft."
Grootste tegenstander
Elbert Dijkgraaf, Kamerlid voor de SGP, ziet de Partij voor de Dieren inhoudelijk als grootste tegenstander in de Tweede Kamer. De SGP werpt zich van oudsher op als beschermer van de boeren. Volgens Dijkgraaf moet je de macht van Thieme inderdaad niet meten in het aantal aangenomen voorstellen, maar ligt haar invloed veel meer in de beïnvloeding van anderen.
"Je denkt die twee zetels, wat haalt dat nou uit? Maar je ziet wel dat linkse partijen, met name de PvdA en GroenLinks, wel erg kijken naar de kiezers van de Partij voor de Dieren. En je ziet dat die in de loop der jaren helaas opschuiven richting de Partij voor de Dieren, waardoor boeren onder druk komen te staan."
Varkensstaart
Een recent voorbeeld van hoe de PvdD boeren dwingt om anders met hun dieren om te gaan, is het aan de kaak stellen van het couperen van de varkensstaart. Nu worden de staarten van biggetjes op jonge leeftijd afgebrand.
"Er komt geen druppeltje bloed aan te pas", zegt boer Klaas Dijkgraaf. "Het groeit gelijk dicht, dus het is één keer dat je het voelt en dat is het." Boeren doen dit omdat varkens anders elkaars staarten afbijten. "Dat is niet prettig voor de varkens, dat wordt een bloedbad en het leidt ook nog eens tot ziektes", zegt Dijkgraaf.
Maar de Partij voor de Dieren vindt dat de boeren de varkens dan maar wat meer ruimte moeten geven. Ze kreeg het voor elkaar dat boeren de varkensstaarten er binnenkort gewoon aan moeten laten. Staatssecretaris Van Dam besloot dit begin deze maand. Voor Thieme is de varkensstaart geen klein bier. "Het is een totaal verziekt systeem.'"