Zuid-Sudan: de vrijheid in tranen gesmoord

Na de onafhankelijkheid begon zakenvrouw Monica Keji vol goede moed een café. "Je zult zien, wij gaan ons ontwikkelen en dan zullen we net zo worden als landen in Europa", vertelde ze destijds. Maar nu, vijf jaar later, is ze haar illusies kwijt. "Ze hebben ons beroofd van onze vrijheid, van ons levensplezier, van ons geluk, van onze reden om te bestaan."

Zuid-Sudan werd in 2011 onafhankelijk na een lange strijd met het islamitische Noorden. De wil om er wat van te maken was enorm. De Sudanezen hoopten op een goede toekomst. Er zit veel olie in de grond en die zou voor grote rijkdom zorgen.

Maar de beloftes werden niet ingelost. President Salva Kiir ontsloeg zijn vice-president Riek Machar. In 2013 braken gevechten uit tussen verschillende stammen. Al de strijdende partijen maakten burgerslachtoffers. Er zijn al duizenden doden gevallen en meer dan 2,5 miljoen mensen moesten wegvluchten voor het geweld. De mensen die het land wilden ontwikkelen zijn verdreven naar vluchtelingenkampen.

De veelbelovende studente Nyamal Pal zit nog steeds vol ambitie. "Ik heb zoveel plannen die ik waar wil maken. Ik ben in mijn familie het eerste meisje dat naar school is gegaan, dat de middelbare school heeft afgemaakt en een goeie kans had om naar de universiteit te gaan." Nu leeft ze in een vluchtelingenkamp.

"Ik geef mijn leiders de schuld voor het soort leven dat ik momenteel moet leiden" zegt ze terwijl ze tegen haar tranen vecht. "Toen we onafhankelijk werden dacht ik dat we een goed leven zouden krijgen. Ik wil nog altijd veranderingen tot stand brengen. Ik ben zo verdrietig, want ik heb niet kunnen bereiken wat ik wilde. De onafhankelijkheid heeft ons ellende gebracht."

De onafhankelijkheid van Zuid-Sudan lijkt uit te lopen op een bitter fiasco. Het gevaar dat de oorlog opnieuw oplaait is groot.