Familie van oorlogsveteraan krijgt na 71 jaar portemonnee terug
De Britse soldaat Kenneth Ashby verloor zijn portemonnee in 1945 in Nederland. Nu krijgt zijn zoon Robin hem terug. "Het heeft zo veel sentimentele waarde, het is zo oud. Fantastisch. Ik zit helemaal te trillen." Zijn vader kwam aan het einde van de Tweede Wereldoorlog naar ons land om het te bevrijden, samen met duizenden andere Britse soldaten.
De inhoud is van onschatbare waarde voor de familie van Ashby. Tientallen foto's, identiteitspapieren, een rijbewijs en een zakdoek: het vertelt hen veel over hun vader en grootvader, die in 1968 op 43-jarige leeftijd overleed. "Ik was toen pas 13", legt Robin uit. "Ik heb nooit de kans gehad om echt met hem te praten. Dat is een groot gemis in mijn leven. Maar dit helpt heel erg. Ik leer allemaal dingen over hem die ik niet wist."
Frits van Horne uit het Limburgse Haelen is samen met zijn kleindochters Myrthe (11) en Jasmijn (8) naar het Engelse plaatsje Godalming gekomen om de portemonnee terug te geven. "Ik kreeg hem jaren geleden van een oude man in ons dorp. Tijdens de oorlog woonde hij in een huis waar een aantal Engelse soldaten waren gestationeerd. Kenneth Ashby was een van hen."
Frits borg de portemonnee op met het idee om later op zoek te gaan naar de eigenaar. "Nu ik gepensioneerd ben, heb ik de tijd", vertelt hij. Het werd een heel project. Samen met zijn kleindochters wroette hij de papieren en foto's door op zoek naar aanwijzingen. "Zij zijn handiger met de computer dan ik, dus daar konden de dames mooi bij helpen."
Online zagen ze dat Kenneth werd genoemd in een register van de begraafplaats in Godalming, een dorp in Zuid-Engeland. Een mailtje met de vraag om meer informatie volgde, maar antwoord bleef uit. Ze namen contact op met de burgemeester van het dorp, die hen aanraadde de plaatselijke krant in te schakelen.
"Een vriend van mij zag het artikel op Facebook", vertelt Robin, de zoon van de soldaat. "Ik was zo blij. Ik heb Frits meteen gebeld." Al snel werd besloten dat Frits met zijn kleindochters de portemonnee persoonlijk zou komen afgeven.
Ik zag wel dat Robin tranen in zijn ogen had. Ik vind het echt heel leuk dat we iemand zo blij kunnen maken.
Afgelopen weekend was het zover. De woonkamer van de eengezinswoning van de familie Ashby in Godalming zit stampvol. Familie, vrienden; iedereen is opgetrommeld. Nu Myrthe en Jasmijn de portemonnee hebben overhandigd, zijn ze trots. "Ik zag wel dat Robin tranen in zijn ogen had", zegt Myrthe. "Dat hij wel echt zoiets had van: wow, dit is gewoon een deel van mijn vader. Ik vind het wel echt heel leuk dat we iemand zo blij kunnen maken."
"Ik had helemaal niets van mijn vader", reageert Robin. "Nu wel, echt geweldig. Ik wil de meisjes ook bedanken. Ze hebben hun werk heel goed gedaan. Ik ben zo dankbaar dat ze de tijd hebben genomen en hierheen zijn gekomen. Fantastisch."
De twee families kunnen het goed met elkaar vinden. Er wordt al gesproken over een volgende afspraak, ergens in het voorjaar, om in Nederland verder te zoeken. Er staan wat andere mensen op de foto's waar ze nog wel wat aanwijzingen over kunnen vinden, als ze de handen ineenslaan. "Ik heb hem nu al beter leren kennen, maar met hulp van Frits kunnen we misschien nog meer vinden", denkt zoon Robin.
Op zoek naar nog meer informatie over een Engelse oorlogsveteraan. Op zoek naar het hele verhaal van hun vader en grootvader: Kenneth Ashby.
Het Jeugdjournaal ging mee met Myrthe en Jasmijn tijdens het terugbrengen van de portemonnee.