Dit was de Tour de France 2016
Met een Brit die een deel van de weg naar zijn derde eindzege te voet moest afleggen, een Limburger die twee fraaie ritzeges boekte en een noorderling die lang zicht had op het podium in Parijs, gaat de 103de editie van de Tour niet als een kleurloze de boeken in.
Vooraf werden Alberto Contador en Nairo Quintana als grootste concurrenten van Chris Froome beschouwd. Contador stapte echter in de negende rit af, nadat hij bij valpartijen gehavend was geraakt. Quintana kon Froome nooit bedreigen. Froome greep in de achtste etappe de macht, maar opmerkelijk genoeg niet in een klim.
Hij stoof in de Pyreneeën in een razende afdaling van de Col de Peyresourde naar het geel, door solo over de streep in Bagnères-de-Luchon te komen.
In het vervolg wankelde Froome maar zelden. En als dat al gebeurde, was dat niet het gevolg van aanvallen van zijn rivalen, maar van bizarre incidenten. Zo raakte Froome in de chaos op de Mont Ventoux na een botsing met een motor zijn fiets kwijt en moest hij een deel van de klim te voet en met een geleend tweedehandsje afleggen.
Het geel was hij daardoor kwijt aan Adam Yates, maar de jury was coulant en herstelde de orde. In de slotweek, een dag nadat hij in de klimtijdrit zijn positie had versterkt, wankelde Froome ook.
In een afzink gleed hij weg, maar met hulp van meesterknecht Wout Poels en op de fiets van een andere ploeggenoot, Geraint Thomas, beperkte hij de schade.
Dat de Tour het aanzien waard was, kwam ook door het goede rijden van Tom Dumoulin en Bauke Mollema, al eindigde de Tour voor dat tweetal wel in mineur. Dumoulin soleerde in de koninginnenrit op de Andorra Arcalis naar de zege en was in de eerste tijdrit superieur, maar brak in de 19de rit bij een val zijn pols.
Mollema reed een solide Tour met twee sterke tijdritten en stond lang tweede in het klassement. Ook hij viel echter in de 19de etappe, zodat Erik Breukink (derde in 1990) geen opvolger kreeg op het Tourpodium. Mollema werd elfde.
Ook Poels reed een ijzersterke Tour, maar hij deed dat in dienst van Froome, zodat persoonlijk succes uitbleef.
De Pool Rafal Majka pakte net als in 2014 de bergtrui, maar won, in tegenstelling tot de vorige twee jaar, geen rit. Dat lukte wel zijn grootste rivaal Thomas De Gendt, die vaak strijdlustig was en op de Ventoux loon naar werken kreeg.
Mark Cavendish was met vier zeges de koning van de massasprints, maar de Brit stapte na zestien etappes af om zich voor te bereiden op het baanwielrennen op de Olympische Spelen in Rio de Janeiro.
De Slowaak Peter Sagan, die drie ritzeges boekte bij lastigere aankomsten, was weer het toonbeeld van regelmatigheid en won al voor de vijfde keer op rij de groene trui. De 23-jarige Yates won de witte trui als beste jongere. Quintana, de nummer drie in het klassement, zegevierde met Movistar in het ploegenklassement.