Pellè bij AZ: immer vol vuur, niet altijd resultaat

Graziano Pellè laat op het Europees kampioenschap geen gelegenheid voorbijgaan om 'de mensen in Nederland' te bedanken. "Meneer Van Gaal. AZ. Feyenoord. Ronald Koeman." De spits van het Italiaanse elftal beleefde een prachtige periode in Rotterdam-Zuid. In Alkmaar ging het allemaal niet over rozen. Na vier jaar AZ keerde hij in 2011 teleurgesteld terug naar zijn vaderland.

In de jaren dat Pellè voor AZ speelde, was Martin Haar assistent-trainer. Hij koestert veel herinneringen aan de Italiaan: van fluitconcert tot idool, van tegenslag tot triomf.

Recordtransfer

Louis van Gaal haalde Pellè in 2007 voor het recordbedrag van zes miljoen euro naar Alkmaar. Van Gaal had de spits leren kennen op het WK onder 20 in Nederland. De transfer betekende de grote overstap voor de pas 22-jarige Italiaan. Hij werd losgerukt uit de Italiaanse cultuur en gedropt in Alkmaar.

De Argentijn Sergio Romero en de Mexicaan Hector Moreno werden zijn maatjes en het Italiaanse restaurant La Terrazza in Bergen werd al snel hun thuishaven.

Op het veld moest Pellè zich flink aanpassen om aan het hoge verwachtingspatroon van de trainer te voldoen. "Het kostte hem tijd om van het compacte Italiaanse spel af te stappen en om te schakelen naar het door Louis van Gaal gewenste totaalplaatje. Daar heeft hij veel moeite mee gehad."

Veel concurrentie

Pellè had het moeilijk in Alkmaar. Hij maakte het kampioensfeest mee, maar had veel concurrentie. De Italiaan moest wedijveren met Moussa Dembélé, Maarten Martens en Mounir el Hamdaoui. "Elke week boksten ze tegen elkaar op. Pellè was pissig als hij niet speelde. Als hij dan het veld in mocht, raasde hij iedere seconde over het veld."

In 2008 en 2010 stond Pellè veel aan de kant. "Hij kreeg te maken met teleurstellingen en beleefde niet zijn gelukkigste seizoenen. Soms werd hij aangepakt en dat accepteerde hij. Hij werd zelfs weleens uitgefloten, maar ging dan onverstoorbaar door."

"Soms moest ik hem ook afbranden, dan speelde hij in het tweede elftal omdat hij te weinig presteerde. Hij volgde op wat we zeiden en je zag hem per week beter worden. Hij maakte elke training nieuwe stappen in zijn ontwikkeling."

Aanbeden

"Meer nog dan een goede voetballer is het een geweldig mens. Hij is altijd behulpzaam en collegiaal. Hij neemt de tijd voor anderen en werkt altijd mee aan een foto of een handtekening. Voor jonge jongens, meisjes en oma's en opa's: hij is immers respectvol."

Pellès aanwezigheid ging niet onopgemerkt voorbij in het Noord-Hollandse straatbeeld. Hij werd al in Alkmaar aanbeden door de fans. "Er liepen veel meisjes achter hem aan. Hij heeft een bepaalde uitstraling: hij is modieus. Als je dan ook nog eens sociaal bent en altijd meewerkt aan een plaatje en een praatje, kun je niet meer stuk."

'In mijn hart'

Haar koestert na al die jaren nog warme herinneringen aan Pellè. "Toen hij wegging, zei hij: ik neem geen afscheid van je. Je bent in mijn hart. Jaren later kwam ik hem weer tegen, toen hij voor Feyenoord tegen AZ speelde. Hij gaf een dikke knuffel. Dat zei alles. Ik wist toen hij wegging meteen: ik zal Pellè missen, als speler. En zeker ook als mens."