Help tuinder de zomer door, want 'schade is niet te overzien'
Verwoeste kassen, kletsnatte akkers, mislukte oogsten: het extreme weer van de laatste weken heeft zijn tol geëist bij boeren en tuinders in Limburg en Zuidoost-Brabant. Er moet snel iets gebeuren, vindt de Limburgse Land- en Tuinbouworganisatie (LLTB). "Gewassen staan in het water. Het wordt niets meer."
Voorzitter Léon Faassen heeft vanmiddag spoedoverleg met andere land- en tuinbouwbonden, het ministerie van Economische Zaken en verzekeraars. "We hebben wateroverlast, maar dat speelt ook buiten Limburg. Hier en in Brabant hebben we ook ongekende hagelschade."
Vooral aan de andere kant van de provinciegrens, in de Brabantse dorpen Asten en Someren, heeft de hagel een puinhoop aangericht in de kassen. In Luyksgestel raakten ook veel huizen beschadigd toen daar donderdagavond hagelstenen zo groot als tennisballen naar beneden kwamen.
Daarbovenop kwamen hoeveelheden regen zoals ze die in Limburg nog nooit hebben gezien. Rond Venray is in minder dan een maand bijna 250 millimeter gevallen, zegt Peter van Duijnhoven van het Waterschap Peel en Maasvallei. "We hebben dit nog nooit meegemaakt."
In een normale maand valt 60 tot 80 millimeter regen, een uitschieter daargelaten. "De grondwaterstanden zijn enorm gestegen, terwijl die akkers allemaal een bepaalde drooglegging nodig hebben." Stuwen draaien nu op volle kracht, om te redden wat er te redden valt.
Vervolgschade
Hoewel de meeste tuinders zijn verzekerd voor schade door extreem weer, is er nu meer aan de hand. Met een cheque voor een nieuwe kas is het probleem niet opgelost. Faassen: "Je hebt geen oogst, je kunt je klanten niet bedienen. Die vervolgschades komen ook op bedrijven af."
Hoe die financiële gevolgen kunnen worden opgevangen, is onderwerp van gesprek bij het crisisoverleg. "De schade is niet te overzien. Alle gewassen die in het veld staan, zijn getroffen."
Ook worden mogelijke verbeterpunten voor de toekomst besproken. De Limburgse Land- en Tuinbouworganisatie heeft al een idee: kijk nog eens naar het teruggeven van beken en sloten aan de natuur. "We moeten niet vergeten dat die primair bedoeld waren om de landbouwgebieden te ontwateren", zegt Faassen. "Die zijn nu gaan meanderen. Misschien zijn we daarin doorgeschoten en moeten we kijken of we dat in de toekomst anders moeten doen."
