Harry: oorlogsherinnering gruwelijk

De Britse prins Harry heeft gruwelijke dingen gezien tijdens zijn uitzendingen naar Afghanistan. Hij beschrijft zijn oorlogsherinneringen in een stuk in The Sunday Times.

De eerste keer dat Harry in aanraking kwam met oorlogsslachtoffers was in februari 2008, toen hij met een groep gewonden naar huis vloog. "Ik had er natuurlijk van gehoord, ik had het verwacht, ik had er medische evacuaties voor aangevraagd, maar dit was de eerste keer dat ik er direct mee te maken had, de verwondingen door een bermbom."

Aan boord van de vlucht waren drie Britse militairen die in coma moesten worden gehouden vanwege hun verwondingen. "Het verlies van een mensenleven is tragisch, maar hier was ik niet op voorbereid: jonge jongens - jonger dan ik was - in plastic gewikkeld, met geamputeerde ledematen en honderden buisjes uit hun lichaam."

Operatie Vampier

"Bij mijn tweede uitzending in 2012-2013, zag ik vreselijke dingen: dorpelingen, soms kinderen, die gedood werden of vreselijk gewond raakten door bermbommen, coalitietroepen die op het slagveld lagen, en de constante toeloop van gewonden naar het ziekenhuis in Camp Bastion."

"Je kon het zien, ruiken, horen, voelen. Je kon er niet aan ontsnappen", schrijft Harry, die werkte als helikopterpiloot. "Ik krijg nog de rillingen als ik er aan denk hoe we de details over een verwonding moesten doorgeven aan het ziekenhuis. Soms gebruikten we de code Operatie Vampier, als een gewonde veel bloed nodig had."

De prins prijst zich gelukkig dat hij nooit een kameraad opgeblazen heeft zien worden, zoals sommige collega's. "Velen van ons kunnen onze ogen sluiten en honderden beelden voor ons zien. Maar ik kan me niet voorstellen hoe het is om beelden te zien van vrienden, gedood of gewond, als een bloederige diashow."

Sport

Harry schreef het artikel om aandacht te vragen voor het sportevenement Invictus Games, dat hij volgende maand houdt voor gewonde militairen. Hij kreeg het idee bij een bezoek aan de Warrior Games in de VS en zag hoe de wedstrijden gewonde militairen weer een doel gaven.

"Het idee dat je weer onderdeel uitmaakt van een team, dat je je land vertegenwoordigt en naar Colorado Springs mag. Dat was als een ezel die een wortel kreeg voorgehouden. Het was onweerstaanbaar!"

"Sommige van deze sporters lagen acht maanden geleden nog in bed en hadden te horen gekregen dat ze nooit meer zouden kunnen lopen. En nu hebben ze medailles gewonnen", schrijft Harry. "Voor veel deelnemers betekent aan de start verschijnen al een overwinning."