Koninklijke wachtkamer Baarn open
Eigenlijk had het station van Baarn geen koninklijke wachtkamer moeten hebben. Prins Hendrik (de broer van Willem III, niet de man van Wilhelmina) wilde liever een eigen stationnetje bij Paleis Soestdijk, waar hij woonde. Een mooie ruil voor het gedeelte van zijn landgoed dat hij had opgegeven voor de aanleg van het spoor.
Maar dat zag Willem III niet zitten. Als zijn Loo geen station had, dan het paleis van zijn broer helemaal niet. De wachtkamer in Baarn, 4 kilometer van Soestdijk, was een tussenoplossing voor de koninklijke kinnesinne.
Vandaag is de wachtkamer in Baarn heropend na een restauratie. Het is de laatste van de vier koninklijke wachtkamers in Nederland die door de NS in oude luister zijn hersteld.
Allure
De banden tussen het koningshuis en de Nederlandse Spoorwegen gaan ver terug. Koning-koopman Willem I stelde persoonlijk geld beschikbaar voor de Hollandsche IJzeren Spoorweg Maatschappij, de oudste voorganger van de NS.
De koning kon door het hypermoderne vervoersmiddel laten zien dat hij met zijn tijd meeging; het gebruik van de trein door de vorst gaf het spoor allure. Om de reis te vergemakkelijken voor de koninklijke reizigers werden op stations die vaak door hen bezocht werden koninklijke wachtkamers ingericht. Naast Baarn waren dat Amsterdam, Apeldoorn en maar liefst twee in Den Haag.
Bijtjes
Tegenwoordig wordt er minder gebruikgemaakt van de wachtkamers, maar de NS is nog altijd trots op de monumentale kamers. Daarom werd tien jaar geleden besloten alle overgebleven ruimtes (die van Den Haag Centraal is inmiddels verplaatst naar het Spoorwegmuseum) te herstellen.
In Baarn betekende dat dat een verlaagd plafond dat in de vorige eeuw was geplaatst, werd verwijderd. Hierdoor was er weer plek voor de guirlandes waarmee de kamer was verfraaid. Verder is de kamer versierd met porseleinen hang- en sluitwerk met daarop een bij, omdat de bijenkorf van oudsher een symbool was voor de hiërarchische samenleving.
Vraag was wel of de ruimte moest worden teruggebracht naar de oorspronkelijke stijl uit 1874 of naar die van koningin Juliana, toen die op Soestdijk woonde. Er werd grotendeels gekozen voor het laatste, waardoor de kleuren wit, rood en mintgroen overheersen.
Beatrix?
Omdat de ruimtes nog altijd de koning ter beschikking staan, zal het grote publiek de wachtkamers haast nooit van binnen mogen zien. Wel mogen omwonenden vandaag even een kijkje nemen. En de NS heeft alle wachtkamers tot in detail op internet gezet, om de nieuwsgierigheid iets te bevredigen.
De kans dat de wachtkamer in Baarn ook daadwerkelijk door het Koninklijk Huis gebruikt zal worden is sinds vorig jaar iets groter geworden, nu prinses Beatrix weer in het nabijgelegen Lage Vuursche woont.