Rojer wil het maximale in zijn tweede tennisleven

Zeven jaar geleden was Jean-Julien Rojer er klaar mee. De missie om als tennisprof te slagen was mislukt. Maar dankzij het dubbelspel kan de geboren Antilliaan alsnog zijn dromen najagen. “Ik ben blij met dit tweede leven.”

Een beetje onrustig stapt de 33-jarige Rojer de spelerslounge van het ABN Amro-toernooi in. “Sorry dat ik te laat ben, de massage duurde langer dan verwacht. Die had ik echt nodig”, klinkt het excuus. Rojer heeft zojuist met zijn Roemeense partner Horia Tecau de halve finales bereikt. Het duo verloor vorig jaar de finale in Ahoy.

Gelimiteerde slagen

Het zegt iets over de status van de energieke Rojer; hij behoort in het mondiale tennis tot de top van het dubbelspel. “Ik heb eigenlijk heel gelimiteerde slagen, omdat ik het vroeger zo heb geleerd. Maar als dubbelspeler kan ik mijn specialiteit gebruiken: ik hou van volleren”, aldus Rojer, momenteel de mondiale nummer 13.

Naar eigen zeggen is Rojer met Tecau, na acht ATP-titels in 2014, klaar voor een grandslamtitel. "We hebben al een aantal halve finales gehaald. We zitten nu op een niveau dat we het aankunnen. Ik ben niet bang voor dat gevecht."

Enkelspel

Tegen beter weten in hoopte hij ooit op een toekomst in het enkelspel. “Ik had een droom, maar ik stond altijd rond de 250ste plaats. Op een gegeven moment (rond 2008, red.) moest ik eerlijk tegen mezelf zijn, maar ik was er wel kapot van. Daarna heb ik ongeveer een halfjaar niet gespeeld.”

De liefde voor de sport, zijn ijzeren discipline en een bevriende tenniscollega brachten hem op andere gedachten. “Een Braziliaanse jongen waar ik vroeger mee omging, stelde voor om het in het dubbelspel te proberen. En als ik iets doe, dan ga ik er helemaal voor. Op een gegeven moment voelde ik dat ik in deze discipline kon doorgroeien.”

Rojer versleet sindsdien diverse partners, won af en toe een toernooi en manifesteerde zich als een respectabele dubbelspecialist. Dat viel ook de KNLTB op en sinds 2012 speelt hij onder de Nederlandse vlag, waardoor Rojer zijn debuut voor het Davis Cup-team kon maken. Ook was hij met Robin Haase actief op de Olympische Spelen in Londen.

Haarhuis en Eltingh belangrijk

“Dankzij deze stap heb ik een grote sprong in mijn loopbaan kunnen maken”, erkent Rojer. “Niet alleen kwam ik in een goed Davis Cup-team terecht, ik maakte ook contact met Jacco Eltingh en Paul Haarhuis. Van die twee heb ik zo veel geleerd, en nog steeds. Dat soort coaches had ik vroeger niet op Curaçao. Ja, ik ben nu blij met dit tweede leven.”

Rojer kan geen genoeg krijgen van zijn illustere leermeesters. “Met Jacco heb ik het soms wel een uur over het dubbelspel, hoe ik dingen nog beter kan benaderen. En met Paul trainde ik tijdens de Australian Open nog. Hij neemt uitgebreid de tijd voor me en daar ben ik hem dankbaar voor, net als Jacco. Zij maken mij een betere speler.”

Goed gesprek met Sijsling

De Antilliaan, die in Miami zijn thuisbasis heeft, vertolkt binnen het Nederlandse Davis Cup-team een belangrijke rol. Zo wees Rojer zijn teamgenoot Igor Sijsling op diens ongezonde eetpatronen.

“Met ‘Sijs’ heb ik weleens gezeten (in 2012, red.) om hem op zijn matige eetgedrag aan te spreken. Dat zijn dingen waardoor je niet alles uit je loopbaan kan halen. Je moet er zo mee omgaan dat je het uiterste uit jezelf kan halen. We spreken daar open en eerlijk met elkaar over.”

“Maar zoals ik met Sijsling sprak, zo wil ik dat de jongens dat ook bij mij doen als ik iets niet goed doe, dat ik maar wat aanrommel. Zo gaan we met elkaar om. Alleen zouden we elkaar nog meer kunnen ‘pushen’. Kijk hoe de Spaanse jongens dat doen, daar kunnen wij van leren. We moeten elkaar helpen.”

Dat geldt zaterdag even niet voor Robin Haase, die dan de tegenstander is van Rojer in de halve finales van het ABN Amro-toernooi.