Van Gerner ziet WK als tussenstap
Voor het eerst sinds de Spelen van Londen 2012 staat turnster Céline van Gerner zondag weer op een groot internationaal toernooi. Opmerkelijk, want begin dit jaar leek de Emmeloordse na een lijdensweg vol blessures de deur van de turnzaal definitief achter zich te hebben gesloten. "Ik ben er even uitgestapt", zo kijkt ze aan de vooravond van de WK in het Chinese Nanning terug op een periode van bezinning.
Coach Gerben Wiersma kreeg begin mei een sms'je van Van Gerner. "Ik vroeg hem of we konden praten. Gerben schrok: hij dacht dat ik definitief wilde stoppen", vertelt de 19-jarige turnster kort voor afreizen naar China. Het gesprek verliep anders, want Van Gerner wilde juist terug. "Ik was erachter gekomen dat dit het leven is wat ik wil leiden."
Tegenslagen
Blessures, motivatieproblemen, een paar kilootjes die erbij kwamen, na haar succesvolle optreden in Londen- Van Gerner werd twaalfde in de allroundfinale, nooit eerder deed een Nederlandse turnster het beter - kon ze de draad maar niet oppakken.
"Ik was op het WK van 2011 al geblesseerd geraakt aan mijn linkerenkel. Dat was op tijd hersteld voor de Spelen, maar toen ik na Londen weer begon, scheurde ik in mijn rechterenkel alles af."
Haar voorzichtige rentree bij de NK in de zomer van 2013 werd gevolgd door een trainingsstage in de Verenigde Staten. Daar ging het opnieuw mis. "Weer met mijn rechterenkel, nu een vergelijkbare blessure met die ik eerder links had gehad."
Aanwezig bij het Univé Gymgala in december oogde ze gedemotiveerd en verre van fit. "Het ging niet meer. Ik kwam nog wel in de zaal maar kon het eigenlijk niet meer opbrengen."
Zo goed als Londen?
Na de break en het sms'je keerde ze terug in Heerenveen, aanvankelijk vijf keer in de week, inmiddels al een keer of acht. "Voor mijn krachttraining ben ik in Emmeloord gebleven. Ik heb daar in de periode dat ik niet turnde fijn getraind en heb er inmiddels een personal trainer."
"Ik ben weer volledig gefocust. Het WK is de richtlijn, een tussenstap. Ik wil weleens weten waar ik sta. Het hoofddoel is toch vooral plezier hebben in mijn sport."
Of ze ooit haar niveau van Londen haalt weet ze niet. "Het was uniek. Ik weet niet of het kan, maar het gaat nu wel snel. Ik kijk nu al uit naar het najaar, lekker mijn programma uitbreiden."