Jeter: honkbalheld zonder smetje

Donderdag nam hij op schitterende wijze afscheid van zijn fans in Yankee Stadium, gisteren speelde hij op de vijandige grond van Fenway Park in Boston zijn allerlaatste wedstrijd in de MLB: Derek Jeter. In de Verenigde Staten wordt hij omschreven als symbool van het pure honkbal. Een voorbeeldige sporter, die nooit betrokken raakte in een schandaal.

"Hij is het levende voorbeeld van al het goede in het honkbal", stelde Terry Francona, manager van Cleveland Indians en oud-speler van de Red Sox, aartsrivaal van de Yankees. Jeter speelde in de schaduw van aandachttrekkers als Barry Bonds, Mark McGwire en ploeggenoot Alex Rodriguez, die aan de lopende band records verbraken. Terwijl zij één voor één van hun voetstuk vielen in dopingschandalen, werd Jeter steeds populairder.

De 40-jarige Jeter, geboren in New Jersey, speelde zijn hele carrière bij de Yankees. De korte stop debuteerde in 1995, won de World Series vijf keer en bleef elf jaar lang captain. Aan het einde van zijn twintigste seizoen staat hij zesde op de MLB-ranglijst van hoogste aantal honkslagen aller tijden. Iedere bal die zijn kant op kwam, verwelkomde hij op dezelfde wijze; zonder spanning en stress. "Ik denk dat het indrukwekkendste aan Derek is, dat hij altijd relaxed blijft", vertelde zijn manager Joe Girardi. "Hoe stressvol de situatie ook is, hij blijft rustig."

Yankee-fan

Als klein jongetje was Derek al fan van de Yankees. Met zijn vader Sanderson Charles, een Afro-Amerikaanse hulpverlener, en moeder Dorothy, een accountant met Iers-Duitse roots, verhuisde hij op jonge leeftijd naar Michigan. In de vakanties keerde hij terug naar New Jersey, waar hij met zijn opa wedstrijden van de Yankees bezocht en zijn grote idool Dave Winfield bewonderde.

Na zijn middelbare schooltijd kon Jeter gaan studeren of op 18-jarige leeftijd kiezen voor een profcontract. Toen hij geselecteerd werd door de Yankees van zijn grote held Winfield, was de keuze snel gemaakt. Het was het begin van een lange zegetocht. Een jaar na zijn debuut werd Jeter uitgeroepen tot 'Rookie van het Jaar'. En, minstens zo belangrijk: hij hielp de Yankees aan hun eerste World Series-overwinning in achttien jaar.

"Captain Clutch"

De captain van de Yankees verdiende de bijnaam "Captain Clutch", omdat hij nooit verzaakte. Vooral op de belangrijke momenten stond hij op om zijn team op sleeptouw te nemen. Eén van zijn beroemdste acties maakte hij in 2001, toen uitschakeling dreigde tegen Oakland Athletics. Door middel van een 'backhand flip' weet hij in de zevende inning een verkeerde aangooi vanuit het achterveld toch nog op tijd bij catcher Posada te krijgen. Het bijna zeker lijkende gelijkmakende punt wordt toch niet gescoord. De Yankees winnen de wedstrijd met 1-0 en slepen later ook de winst in de serie binnen.

Ooit keek Jeter vol bewondering naar honkballegende Winfield, nu is het andersom. "Iedereen wil homeruns slaan en alle aandacht opeisen, maar Derek was de man die dingen voorbereidde en ze mogelijk maakte," zei Winfield na het afscheid van Jeter in Yankee Stadium. "Dit is het einde van een tijdperk. Een man die zo lang speelde voor een winnend team en presteerde als het erom ging. Zo iemand ga je niet meer zien in deze generatie."