"Men controleert hoe hard je huilt"

"Je leert van jongs af aan dat de leider en de partij belangrijker zijn dan je vader en moeder. Er wordt verwacht dat je jezelf opoffert aan het Noord-Koreaanse systeem." De Noord-Koreaan Lee Seong Hyeon kan het weten, hij bekleedde een hoge functie binnen het ministerie van Staatsveiligheid. In 1996 vluchtte hij het land uit. Vandaag doet Lee samen met zes andere voormalige prominenten een boekje open over Noord-Korea op een conferentie in Leiden.

Persoonsverheerlijking

Volgens Lee is het belangrijkste verschil tussen Noord-Korea en de rest van de wereld dat de inwoners hun leven niet naar eigen wens kunnen invullen. Ze zijn overgeleverd aan de grillen en de wensen van de streng communistische arbeiderspartij.

"Als je geboren wordt, begint je leven in de Noord-Koreaanse organisatie", vertelt Lee. "Dat betekent in de praktijk dat je als kind eerder de geboortedata van de leiders Kim Jong-un en Kim Jong-il kent dan de verjaardagen van je ouders. Voordat je weet waar je vader en moeder vandaan komen, ken je de familiegeschiedenis van het staatshoofd. Als kind word je gedrild om jezelf in dienst te stellen van de partij. De persoonsverheerlijking daarbij is heel sterk."

Huilen

Na het overlijden van Kim Jong-il gingen de beelden van hartstochtelijk huilende Noord-Koreanen de wereld over. Volgens Lee waren die emoties niet gespeeld. "De mensen zijn van kind af aan geïndoctrineerd met de boodschap dat de leiders het aller belangrijkste zijn. Ze staan staan daardoor dicht bij de inwoners."

De emoties worden volgens Lee soms wel aangedikt. "De Noord-Koreanen weten dat er overal geheim agenten zijn die in de gaten houden of ze wel hard genoeg huilen. Als je je in de ogen van de agenten niet goed gedraagt, word je de zondebok van de maand. Je krijgt dan van iedereen te horen hoe slecht je bent omdat je je niet aanpast aan de samenleving."

Strafkamp

Wie in de ogen van het regime kwaad doet, kan naar een strafkamp worden gestuurd. In het ergste geval is dat een politieke gevangenis. Lee: "Daar kun je heen gestuurd worden zonder dat er een proces aan vooraf is gegaan. Eenmaal gevangen, kom je er nooit meer uit. Rechtsspraak is absoluut niet aan de orde."

Zelf vluchtte Lee omdat hij tijdens een buitenlands bezoek een vriendschap sloot met een Zuid-Koreaan. Hij wist naar eigen zeggen dat hij daardoor een vijand van de staat was geworden en de kans liep opgepakt te worden. Hij besloot te vluchten.

"Verkeerd begrepen"

Volgens Remco Breuker, hoogleraar Koreastudies en initiatiefnemer van de conferentie in Leiden, ontbreekt het in de internationale wereld aan de wil om iets aan de Noord-Koreaanse dictatuur te doen. "We begrijpen het land verkeerd en we praten met de verkeerde mensen."

Als je echt iets wil veranderen, moet je volgens Breuker niet met de staat praten. "De overheid zegt te willen hervormen, maar dat is een vooropgezette strategie. De gevluchte Noord-Koreanen hebben de documenten laten zien. De staat heeft er alle belang bij om buitenlandse bemoeienis buiten de deur te houden."

Geld

Om echt iets te bereiken, moet je achter het geld van het regime aan. Breuker: "De enige tegenspelers van de partij zijn de zwarte markthandelaren. Als we de handelaren steunen kunnen we het regime verzwakken. Als we de elite weten te raken, is de kans op verandering het grootst."

Een revolutie van onderaf ziet Breuker niet snel gebeuren. "Noord-Korea is een land dat van buitenaf onder druk staat en van binnenuit een sterk repressieve politiek voert, met extreme straffen in kampen. We moeten de bevolking een handje helpen en de weg van het geld is denk ik de enige manier."

Deel artikel:

Advertentie via Ster.nl