"Ik kan de IS-strijders hier bijna zien"

"Toen ik hoorde dat IS een Koerdisch dorp aanviel, ben ik meteen naar Noord-Irak gekomen", vertelt Aza. Hij is een Nederlandse Koerd en vecht sinds een paar dagen mee met de Koerdische strijders tegen terreurbeweging IS (het vroegere ISIS).

"We zitten hier in een klein dorp, letterlijk op de frontlinie. We hebben een grote dam gebouwd van zand en modder. Ik kan de IS-strijders vanaf hier nog net niet zien", zegt hij in Met het Oog op Morgen.

Granaten

Er wordt geregeld geschoten. "We gooien mortiergranaten op hen en schieten af en toe wat terug. Als ik om me heen kijk, zie ik overal kleine brandjes. We mogen zelf niet aanvallen; dat mag alleen de speciale eenheid van de zoon van onze president. Wij mogen alleen iets doen als we orders krijgen."

"We hebben heel simpele wapens. Je oefent wat met richten en je schiet. Je moet wel wennen aan het gepiep en geruis in je oor als je hebt geschoten. Daar heb je trucjes voor, zoals je mond openhouden."

Tranen

Ook veel familieleden van de 24-jarige Aza sloten zich aan bij de peshmerga, de Koerdische strijders. "Mijn oom, mijn broers en mijn neef zijn hier ook. De meesten hebben in Nederland gewoond en ik spreek hier Nederlands met hen. Mijn kleine broertje is ook naar het front gekomen. Toen ik dat hoorde, moest ik wel een traantje laten."

"Mijn vader zei dat ik niet moest gaan vechten, omdat dit een strijd is tussen sjiieten en soennieten. Wij Koerden verdedigen alleen onszelf. Maar nu de IS-strijders ook Koerdische dorpen aanvallen, kan ik niet langer thuis zitten en niets doen."

Droom

Meevechten aan het front betekent veel voor Aza. "Het is altijd mijn droom geweest dat Koerdistan als land erkend wordt. Nu kunnen we laten zien dat wij onszelf kunnen verdedigen, terwijl een grote macht als Irak wegrent voor IS."

Angst voor de IS-strijders heeft hij niet, zegt hij. "Nee, ik schrik niet van een onthoofdingsfilmpje. Het is alleen maar propaganda. Het laat niet zien dat ze macht hebben."

"De IS trommelt jongens op in het buitenland, door hen te lokken met valse preken in moskeeën. Eenmaal hier stoppen ze die jongens vol met drugs, ze rennen linea recta op je af. Ze hebben geen controle over zichzelf. Als je je aansluit bij IS heb je geen goed leven. Het enige dat je te wachten staat, is de dood", waarschuwt hij andere jongens.

Pijn

Plannen om weer terug te keren naar Nederland heeft Aza nog niet. "Zolang mijn land mij nodig heeft, zal ik hier blijven. Ik krijg pijn in mijn hart als ik zie wat de mensen hier aangedaan wordt."

Aza heeft in Noord-Irak nauwelijks toegang tot nieuwsbronnen. "Gaat Frankrijk ons wapens leveren? Dat is heel goed nieuws. Dat wist ik nog niet. Wij hebben geen tv en internet hier."