NOS SportAangepast

"Dacht dat mijn carrière voorbij was"

De wereld van zwemmer Joeri Verlinden stond begin januari volledig op zijn kop. Na een verloren jaar met een schouder- en polsblessure werden bij de vlinderslagspecialist ook nog eens hartritmestoornissen geconstateerd. Na dagen vol twijfels en onzekerheid kreeg de 26-jarige Limburger tot zijn grote opluchting te horen dat hij niet hoefde te vrezen voor zijn loopbaan.

Bij de Swim Cup in Eindhoven maakt hij donderdag eindelijk zijn rentree. "De eerste diagnose was een enorme klap", vertelt Verlinden. "Ze dachten dat ik een genetische hartafwijking had. Zo'n vier, vijf dagen heb ik toch in de vooronderstelling geleefd dat mijn sportieve carrière voorbij was."

"Alle alarmbellen gingen af. Ik mocht ineens niks meer en mocht niet eens de frustraties van mij af rennen. Gelukkig is de diagnose later bijgesteld. Ik verwijt niemand iets, want je kunt in zo'n situatie geen risico's nemen. Ik ben alleen maar heel erg blij dat het goed is afgelopen."

Rampspoed

Na het goede nieuws over zijn hart was het echter nog niet gedaan met de rampspoed bij Verlinden. Hij had inmiddels de training hervat, maar om alles uit te sluiten liet hij nog een laatste onderzoek doen. Daarbij werd een test gedaan via een slangetje in zijn lies.

De verwachting was dat hij na een dag weer het water in kon, maar de wond in zijn lies ging maar niet dicht. Verlinden moest noodgedwongen weer tien dagen aan de kant blijven.

"Het was een vervelend staartje na een vervelend jaar. Maar ik ben er nu wel honderd procent zeker van dat met mijn hart alles in orde is. Ik heb er ook geen moment aan gedacht om die Swim Cup te laten schieten. Ik weet niet wat een paar weken trainen mij gaat brengen, maar ik ga alles geven. Een ticket voor het EK is mijn doel, maar als dat niet lukt, hoop ik later nog een tweede kans te krijgen."

Verlinden laat zich niet zo snel meer van zijn stuk brengen. Hij bewees al een doorzetter te zijn door met één nier topsport te bedrijven.

"Glas altijd half vol"

"Mijn glas is altijd half vol. Het heeft ook geen zin meer aan al die tegenslag terug te denken. Ik leef nu. Ik heb nog genoeg doelen en dromen. Als ik er niet in zou geloven, zou ik er niet aan beginnen en had ik het ook niet kunnen volhouden."

Het moment dat hij na de onzekerheid rond zijn hart weer het water in mocht, voelde al als een overwinning. "Het was fantastisch. In het water voel ik me het beste thuis. Het is een harde leerschool geweest, maar ik heb altijd vertrouwen in mezelf gehouden."

Deel artikel:

Advertentie via Ster.nl