Het cowboy-imago in de asbest

"Als klokkenluider word je bedreigd. Misschien krijg je geen werk meer en misschien bekoop je het wel met de dood. In deze branche werken jongens met wie je liever geen beschuitje eet."

Hij wil daarom anoniem blijven, een man die werkzaam is in de asbestsanering. Volgens hem overtreedt 10 procent van de bedrijven die met asbestsanering te maken hebben, structureel de regels. Dat zijn twintig tot dertig bedrijven in Nederland.

"Zelfs bedrijven die gecertificeerd zijn, overtreden belangrijke regels. Ze houden zich bijvoorbeeld niet aan paktijden en er zijn saneerders die een werk uitvoeren zonder beschermingsmiddelen. Dat zijn kwalijke zaken."

Handel in certificaten

Ook zou er worden gehandeld in vrijgavecertificaten, bewijzen dat er geen asbest meer aanwezig is in een gebouw. "Er zijn mensen die achter de McDonald's afspreken met een bedrijf en een certificaat krijgen", zegt de man. "Die hebben dan mooi hun papiertje. Het is goedkoop."

De controle op asbestsanering laat volgens de man te wensen over. "Op zaterdag en zondag kan ik doen wat ik wil, dan werkt de overheid niet." Hij zet bovendien zijn vraagtekens bij de instellingen die de certificaten afgeven. "Dat zijn particuliere bedrijven en die zijn niet onafhankelijk."

Kat in het nauw

Er zou veel gebruikgemaakt worden van onderaannemers, die worden gedwongen om onder de kostprijs te werken om een klus te krijgen. "Als ik iets heb aangenomen onder de kostprijs en de klus kost mij eigenlijk meer, dan moet ik iets doen om toch geld te verdienen. Dan neem je het wel eens wat minder nauw met regels en procedures."

De man geeft toe dat de asbestverwerking een cowboy-imago heeft. "Dat komt hoofdzakelijk door onkunde van de werknemers. Als ik honderd aannemers een toets onder hun neus schuif, dan halen vijftig het niet. Het is een branche waar je weinig diploma's voor hoeft te hebben."