"Schoonmaak" dyslexiebureaus
Door redacteur Bas de Vries
De wereld van praktijken die kinderen met ernstige dyslexie behandelen maakt schoon schip. Acht praktijken met in totaal negentien vestigingen zijn gesloten na kritisch onderzoek door de twee instituten die de kwaliteit bewaken. Sinds de afgelopen zomer hebben ouders daarom voor zo'n 1100 kinderen een andere zorgaanbieder moeten zoeken.
Het gaat om zeven aanbieders die waren aangesloten bij het Kwaliteitsinstituut Dyslexie (KD) en één bij het Nationaal Referentiecentrum Dyslexie (NRD). Uit onderzoek van de instituten in samenwerking met ziektekostenverzekeraars blijkt dat de slecht functionerende bureaus veel te veel uren hadden gedeclareerd, financiële problemen hadden, onbevoegden aan de slag hadden of weigerden gevraagde gegevens te overleggen.
KD-voorzitter Marijke van Grafhorst spreekt van een interne schoonmaak die noodzakelijk was om de kwaliteit van de dyslexiezorg overal op peil te houden. In totaal hebben zeventien van de honderd bureaus van haar instituut een waarschuwing gekregen, waarvan er tien nog op tijd verbeteringen wisten aan te brengen.
Miljoenen terugbetalen
Volgens de verzekeraars CZ en VGZ lijkt er nog meer aan de hand: tientallen andere aanbieders van dyslexiezorg hebben zich volgens de zorgverzekeraars niet aan de regels gehouden. Zo zouden ook zij te veel uren hebben gedeclareerd voor een behandeling.
De verzekeraars eisen dat die praktijken het geld terugbetalen dat zij te veel zouden hebben gekregen. In totaal gaat het om 1,7 miljoen tot 2 miljoen euro alleen al voor de 'klanten' van CZ. Volgens deze verzekeraar mag je dan uitgaan van 8,5 miljoen tot 10 miljoen euro aan te veel uitgegeven premiegeld voor de hele sector.
De dyslexiepraktijken in kwestie zijn boos over de terugbetalingsactie van de verzekeraars. Het NRD is van plan namens de aangesloten praktijken een rechtszaak tegen CZ aan te spannen.
"Interessante business"
Het onderzoek van de kwaliteitsinstituten en de verzekeraars was een reactie op de grote overschrijding van de budgetten voor de behandeling van ernstige dyslexie, die in 2009 werd opgenomen in het basispakket. Vooraf was de verwachting dat er maximaal 36 miljoen euro nodig was om alle kinderen te helpen. In de praktijk valt de regeling tientallen miljoenen euro's duurder uit.
Die hoge kosten zijn volgens de sector voor het belangrijkste deel goed verklaarbaar: in de praktijk bereikt de regeling veel meer kinderen met ernstige dyslexie dan vooraf gedacht. Maar duidelijk is ook dat een aantal aanbieders structureel de fout in ging. De twee kwaliteitsinstituten hebben hen inmiddels geroyeerd.
Een van de bureaus die door het KwaliteitsInstituut Dyslexie buiten de deur zijn gezet, is Giralis. In 2011 nam investeringsmaatschappij Ecart een belang in dit onderwijsbureau, volgens Giralis onder meer vanwege de "interessante business" die de dyslexiezorg was geworden. Vorig jaar bleek echter dat het bureau tegen de regels in remedial teachers inzette, die door de kwaliteitsinstituten als onbevoegd worden beschouwd. De behandeling moet volgens het protocol door een orthopedagoog of psycholoog worden gedaan.
Failliet
Onder meer vanwege de royering door het KD ging Giralis een half jaar geleden failliet, om vervolgens een doorstart te maken onder de vleugels van het Brabantse Opdidakt. In de nieuwe organisatie was geen plaats meer voor de remedial teachers, besloot directeur Henk van de Water.
"Die mensen waren misschien wel bekwaam, maar in elk geval niet bevoegd", aldus Van de Water. "De aanpak van het Kwaliteitsinstituut Dyslexie kan ik goed begrijpen: als ik word geopereerd aan mijn blinde darm, dan kan een operatie-assistent daar heel veel verstand van hebben. Maar ik laat toch echt liever in mij snijden door een chirurg."