Wie is de baas op de Krim?

Door redacteur Jan Talens op de Krim

De Krim is onafhankelijk, zo besloot het parlement in de hoofdstad Simferopol vanochtend. Maar dat besluit werd wel genomen in een gebouw dat zwaar wordt beveiligd door gewapende Russen. En op het dak wappert naast de vlag van de Krim gebroederlijk die van Rusland. De Oekraïense vlag is nergens te bekennen. De vraag rijst, wie is hier eigenlijk de baas?

Als we proberen het parlement binnen te gaan om parlementsleden te spreken, blijkt dat journalisten er niet welkom zijn. We worden tegengehouden door een eenheid kozakken, een man of veertig. Ze komen uit de Russische regio Krasnodar, zo vertellen ze zelf.

Lesje leren

Sommigen van hen waren een paar weken geleden ook in Sotsji voor de beveiliging van de Olympische Spelen. Een van hen zou daar hoogstpersoonlijk de dames van Pussy Riot een lesje hebben geleerd.

"Deze mannen zijn er trots op dat ze erbij mogen zijn", zegt een van de tientallen buitenlandse journalisten die rond het parlement zwermen. Hij werkt al jaren vanuit Moskou en kent de kozakken goed. "Ze vinden het prachtig hier omdat ze het gevoel hebben dat ze bijdragen aan een belangrijke Russische verovering."

Cordon

Feit is dat de kozakken een cordon hebben gelegd rond het parlement. Op het dak van het gebouw staan ook gewapende militairen, zonder herkenbare insignes. Binnen maakt president Aksjonov de dienst uit, formeel althans.

"De president heeft helemaal niets in te brengen. De macht is in handen van degene die betaalt", zo vertelt parlementslid Nicolai Soemoelidi. Hij is een van de weinigen die zich kritisch opstellen.

Legitimiteit

We spreken hem in een restaurant, ver verwijderd van het parlement. Hij heeft niet gestemd, omdat hij weigert de drastische politieke besluitvorming op de Krim legitimiteit te geven. "Ik ben al drie maanden niet meer in het parlement geweest." Toch duikt af en toe zijn naam op de lijsten met uitgebrachte stemmen op. Fraude om de besluitvorming zo unaniem mogelijk te maken.

Het parlement is slippendrager van Moskou. "Als ze daar zeggen dat iedereen naar het toilet moet gaan, dan gaat iedereen naar het toilet", aldus Soemoelidi. Toch toont Soemoelidi zich voorzichtig optimistisch: een volledige annexatie door Rusland acht hij onwaarschijnlijk. Maar hoe de toekomst er dan wel uitziet, kan hij ook niet voorspellen.

Invloed afbrokkelen

Terug in het centrum zien we opnieuw dat de invloed van Oekraïne steeds verder afbrokkelt. Een militair hospitaal is gesloten. De enige Oekraïense militairen die we zien, staan op een groot reclamebord op de muur rond het complex. Een foto van mannen die vrolijk vanaf een tank wuiven. "Kom bij het leger", staat erbij. Een onwaarschijnlijke oproep, want wie zich aanmeldt zit gelijk opgesloten op een omsingelde basis.

Een vrachtwagen blokkeert de poort en op de weg ernaartoe liggen stalen kraaienpoten. De lokale militie die eromheen hangt wil geen commentaar geven. Zelfs een foto maken wordt verboden. De mannen in camouflagepakken draaien wat met knuppels. "Ga je vragen maar aan president Aksjonov stellen", zeggen ze.

Maar president Aksjonov zit in het parlement en blijft onbenaderbaar. De Russen willen geen pottenkijkers. En hun wil lijkt wet, zoals alles op de Krim nu bepaald wordt door het Kremlin.