De bebloede Oekraïners van de foto

"U ziet mijn zoon en mij op 19 februari. We zagen de oproerpolitie, maar we waren niet snel genoeg", zegt Mykola Koeznetsov over de foto die vorige week de hele wereld rondging.

De twee bloedende Oekraïeners werden de gezichten van de harde confrontaties op het Onafhankelijkheidsplein in Kiev. Correspondent David Jan Godfroid spoorde hen op en sprak met hen.

Geschokt

De sporen van de klappen die Mykola kreeg, zijn nog goed te zien: daar waar zijn hoofd vorige week nog bloedde, zit nu een grote hechting. Zijn gekneusde rechterarm zit in een mitella.

Mykola is geschokt door wat hij zag op die 19de februari: "Niemand had gedacht dat het mogelijk was dat onschuldige, ongewapende mensen vermoord zouden worden. Dat ze in hun hoofd geschoten zouden worden, in hun hart, in hun nek ..."

Europees leven

Mykola en zijn zoon zijn geen beroepsdemonstranten. In het dagelijkse leven is Mykola een wiskundige. En zijn zoon volgt in zijn voetsporen.

Hun motivatie om op het Maidanplein te gaan demonstreren, was niet zo abstract als hun vakgebied, zegt de vader: "We hebben niet voor vage doelen gedemonstreerd, maar voor een normaal Europees leven."

Geen raddraaiers dus, waarvoor de demonstranten op het plein wel eens worden versleten, maar geleerde Oekraïners die het niet eens zijn met de pro-Russische koers die het oosten van Oekraïne wil varen.

Geen keus

Is die pro-Europese eis dit bloedvergieten waard? "Dat is een hele moeilijke vraag", zegt Mykola twijfelend. "Maar het was geen situatie van het één of het ander. We hadden geen keus."

Zijn wantrouwen tegenover de Oekraïense politiek zit diep, ook nu de situatie aan het kantelen is: "Ik ben er niet zeker van dat de politici doen wat ze beloofd hebben. Ze moeten gecontroleerd worden door de samenleving."