Zaak-Knox, hoe zat het ook alweer?

De rechtszaak tegen Amanda Knox lijkt een gebed zonder einde. De 26-jarige Amerikaanse en haar Italiaanse ex-vriend Raffaele Sollecito (29) zijn vanavond opnieuw schuldig bevonden aan moord op de Britse studente Meredith Kercher.

De twee hebben altijd volgehouden dat ze niets te maken hebben met de gruwelijke moord die in 2007 het Italiaanse stadje Perugia opschrikte.

Messteken

Op 1 november 2007 wordt Meredith Kercher halfnaakt in een grote plas bloed in haar huis gevonden. De 21-jarige uitwisselingsstudente is verkracht, heeft een doorgesneden keel en is meer dan veertig keer gestoken met een mes.

De Amerikaanse Amanda Knox is ook als uitwisselingsstudente in Italië en is één van de huisgenoten van Kercher. Ze komt bij de Italiaanse politie al snel in beeld als verdachte en een paar dagen na de moord wordt ze opgepakt. De Italiaanse politie ziet ook haar vriend Raffaele Sollecito als verdachte.

Vreemd gedrag

De politie zet vraagtekens bij het gedrag van Knox. Nadat Kercher dood is gevonden, staat Knox buiten te zoenen met Sollecito. Volgens Knox is het slechts een kus om te troosten, maar volgens justitie bewijst het dat Kercher is omgekomen bij een uit de hand gelopen seksspel.

Ook legt Knox verschillende verklaringen af tegenover de politie. Zo zegt ze in eerste instantie dat ze op de plek van de moord was, maar verklaart ze later dat ze de nacht heeft doorgebracht in het huis van Sollecito. Die tegenstrijdige verklaringen kwamen door uitputting, zegt Knox later, omdat ze urenlang werd verhoord.

Gevangenisstraf

Hoewel Knox en Sollecito allebei zeggen onschuldig te zijn, worden ze aangeklaagd voor de moord op basis van DNA-materiaal en ander bewijs. Volgens de aanklagers is Kercher neergestoken toen ze weigerde mee te doen aan een seksspel.

Er volgt een proces van elf maanden. Eind 2009 worden Knox en haar vriend veroordeeld tot een gevangenisstraf van respectievelijk 26 en 25 jaar.

Vrijspraak

De studente brengt vier jaar in de gevangenis door, tot haar zaak in 2011 in hoger beroep voorkomt. Er is veel kritiek op het forensisch bewijs. Het belangrijkst voor de veroordeling van Knox en Sollecito is een mes waarop hun DNA is gevonden. De verdediging trekt de DNA-tests die de politie heeft gedaan in twijfel.

Dan is het "de dag des oordeels", volgens de Italiaanse kranten. Het hof in Perugia spreekt zowel Knox als Sollecito vrij van betrokkenheid bij de moord. Volgens het hof is er geen sluitend bewijs en moeten de twee onmiddellijk worden vrijgelaten.

Boek

Na haar vrijspraak reist Knox terug naar de VS. Ze schrijft een boek over de zaak en haar tijd in de gevangenis. In Waiting to be heard probeert ze de zaken recht te zetten. Haar getuigenis levert miljoenen dollars op.

Begin 2013 bepaalt het Hof van Cassatie in Italië dat de rechtszaak helemaal over moet. De Amerikaanse keert niet terug naar Italië, maar volgt het proces vanuit huis. "Ik ben al eens onschuldig opgesloten in Italië. Ik wil dat niet nog eens meemaken."

Media-aandacht

Zelden was er in Italië meer internationale aandacht voor een moordzaak. De kranten schilderen Knox af als een koelbloedige moordenares met een bedrieglijk engelengezicht.

De media gebruiken haar bijnaam Foxy Knoxy, die Knox als jong meisje van haar vriendinnen kreeg, om haar losbandigheid te benadrukken.