Bankier Zalm doet travestieshow
Door economieverslaggever Eva Wiessing
Topman Gerrit Zalm van ABN Amro is niet bang. Zo bleek gisteren maar weer op de jaarlijkse nieuwjaarsreceptie van de bank voor journalisten. Geen obligaat toespraakje dit keer over de altijd uitdagende marktomstandigheden en de verwachtingen voor het komende jaar, maar een verrassend optreden van een tot nu toe totaal onbekende 'zus'.
Vaak heeft Zalm het over zijn broers, van wie er één marktkoopman is. Maar over een zus had hij het nog nooit gehad. Hij vroeg ons goed naar de opgestelde tv-schermen te kijken en startte de band.
Priscilla
Wat volgde was een cabaretoptreden van 'Priscilla Zalm', die een opvallende gelijkenis vertoonde met haar beroemde broer. Voor een grote zaal met ABN Amro-bankiers deed ze, zwaar opgemaakt in een blauwe Jomanda-jurk, uit de doeken hoe zij haar broer adviseert over hoe hij de bank moet leiden.
Priscilla bleek al jaren een bordeel te hebben. Hadden de banken ontdekt dat ze de klant centraal moesten stellen? Ze deed nooit anders. "Wij omarmen de klant, zoeken verbinding met hem en zien hem graag terugkomen". Bovendien bleek zij geen enkel probleem te hebben met het aantrekken van uitmuntend vrouwelijk personeel. "Women on top? Dat is ons motto."
Risico
Gerrit Zalm bleek de drie kernwaarden van ABN Amro één op één van zijn zus te hebben overgenomen: vertrouwd, deskundig en ambitieus.
Dat was precies wat Priscilla Zalm van haar personeel verlangde: het onderhouden van duurzame, langetermijnrelaties met de klant waarbij met hulp van adequate instrumenten risico's voor de klant en de medewerker zoveel mogelijk vermeden wordt. Want al het risico uitbannen, dat kan ook niet, wist Priscilla.
Humor
Het optreden van Zalm deed denken aan het cabaret van de Amerikaanse president op het jaarlijkse galadiner met Witte Huis-journalisten. Obama die grapt dat hij niet meer de felle, jonge moslimsocialist is die hij vroeger was en een foto laat zien waar hij een pruik op heeft; een truc van Michelle om energieker over te komen. Humor als wapen tegen kritiek. Het werkt.
Al die woede over graaiende bankiers die alleen voor eigen gewin gaan, laat de bankiers niet koud. Maar hoe laat je de buitenwacht weten dat je echt probeert om de cultuur binnen je bank te veranderen, de klant centraal te stellen? En hoe druk je je eigen personeel nog eens op het hart dat ze alles moeten doen om het vertrouwen van de klant te herstellen? Precies, met humor.