Europeanuts versus Hollywoodshit
Door correspondent Tijn Sadée
Het moet de deal van de eeuw worden: de vrijhandelsakkoorden tussen de Europese Unie en de Verenigde Staten. Door het wegnemen van handelsbarrières hopen de werelddelen economische groei van honderden miljarden euro's en dollars te realiseren.
Nu nog zijn in Europa geproduceerde en veilig bevonden auto's niet automatisch toegestaan in de VS. Soortgelijke problemen zijn er met metaalproducten, levensmiddelen en chemicaliën. "Hopelijk behoort dat straks allemaal tot het verleden", zegt D66-europarlementariër Marietje Schaake.
Hollywoodbagger
Vandaag overleggen minister Ploumen (Buitenlandse Handel) en haar Europese collega-ministers over het mandaat van de Europese Commissie in de onderhandelingen die deze zomer moeten beginnen. Maar dat lijkt te vroeg gejuicht, nu Frankrijk als enige lidstaat het proces dwarsboomt. De Fransen eisen een zogeheten exception culturelle: met de Amerikanen mag over álles worden onderhandeld, maar níet over de Europese cultuur.
Met die eis wil Frankrijk voorkomen dat de Amerikanen in de onderhandelingen het Europese systeem van staatssteun aan de audiovisuele sector als concurrentievervalsend aanmerken. En als we op dat terrein moeten inleveren, zeggen de Fransen, betekent dat "het einde van de arthouse-film en de verdere opmars van Hollywoodbagger".
Franse aanstellerij
Franse aanstellerij, oordelen veel betrokkenen in Brussel. Maar het Europees parlement steunt de 'culturele uitzondering', waarmee het van een 'Frans akkefietje' is uitgegroeid tot hoofdpijndossier.
"Onverstandig dat de meerderheid van mijn collega-europarlementariërs de Fransen steunt", zegt PvdA'er Judith Merkies die ooit werkte voor de Nederlandse Federatie Filmbelangen. Volgens haar wordt in huidige verdragen allang gewaarborgd dat Europese lidstaten beschermende maatregelen mogen nemen ten gunste van hun eigen cultuur.
"Door er nu over te beginnen", zegt Merkies, "nodig je de Amerikanen uit om op heel andere aspecten van de handelsakkoorden ook dwars te gaan liggen."
Ex-supermacht
Het is een typische Franse reflex, zegt Jean-Pierre Stroobants, de Brusselse correspondent voor de Franse krant Le Monde. "Het komt voort uit frustratie over de tanende invloed van een ex-supermacht."
Toch heeft Stroobants ook begrip. "De Franse cinema is de laatste springlevende cinema van Europa, daar wil Parijs desnoods in z'n ééntje voor vechten."
Merkies vindt dat de Franse opstelling Europa kwetsbaar maakt. "En ook nog eens onnodig. Want denk je nou echt dat Amerikanen één nacht wakker liggen van de concurrentiekracht van de Europese cinema? Dat is voor hen peanuts."