Polen droomt van schaliegas

Door verslaggever Margriet Brandsma

Geen land in Europa heeft zozeer z'n zinnen gezet op schaliegas als Polen. Hoewel nog onduidelijk is hoeveel van dat gas onder Poolse bodem ligt, dromen de Polen al van een onafhankelijk energiebestaan. Geen gas meer nodig van het gehate Rusland, de voormalige onderdrukker, en nieuw aanzien binnen Europa als dé schaliegasspecialist. Zo ziet het toekomstbeeld van het zelfbewuste Warschau er ongeveer uit.

Een milieudiscussie rond de winning van schaliegas, zoals in veel andere Europese landen, wordt in Polen niet of nauwelijks gevoerd. Het milieubewustzijn is laag in het land. "Polen protesteren niet, omdat ze begrijpen dat het een kans is voor Polen. Daar trekken ze de conclusie uit dat ze er ook zelf baat bij hebben", zegt Tomasz Chmal van een denktank die de regering adviseert.

Hij voegt eraan toe dat Europa veel te ambitieuze klimaatdoelen stelt: "niemand zegt dat gaswinning een pretpark is, het is zware industrie met gevaarlijke situaties. Maar er is geen reden om niet te kijken wat het potentieel is".

Nederland

Hoofdschuddend neemt Chmal kennis van de discussie die in Nederland wordt gevoerd. Nederland, de op een na grootste aardgasproducent van Europa twijfelt over boren naar schaliegas. Het kan er bij de jonge wetenschapper niet in.

Datzelfde geluid horen we op het platteland van Oost-Polen waar proefboringen naar schaliegas gaande zijn. "We rekenen erop dat er werk komt, dit biedt het dorp perspectief", zegt een mevrouw die pal tegenover een boortoren woont. Een boer die een deel van z'n land verpacht aan de exploitant van de toren, ontkent ook maar enige overlast. "Het is alsof je een paar tractoren aan het werk hoort", zegt hij. En de verlichting 's nachts? "Ach mevrouw, ga in de stad wonen, daar zijn de straten ook 24 uur per dag verlicht."

Of de hooggespannen Poolse verwachtingen terecht zijn, moet blijken. Er zijn tot nu toe zo'n veertig proefboringen gedaan. De oorspronkelijk schatting van de hoeveelheid schaliegas in de bodem is sindsdien naar beneden bijgesteld. Na honderd proefboringen, zo is de verwachting, ontstaat een redelijk betrouwbaar beeld van de grootte van de nieuwe schat onder de grond.