Falklands verdeelde partij Thatcher

Binnen de conservatieve partij van Margaret Thatcher bestond aanvankelijk veel verdeeldheid over hoe er moest worden gereageerd op de Argentijnse invasie van de Falklandeilanden. De premier wilde daadkrachtig militair optreden, maar veel vertrouwelingen drongen juist aan op een compromis. Dat staat in stukken uit haar persoonlijke archief die nu zijn vrijgegeven.

"We maken een grote fout, hiermee vergeleken lijkt de Suez-crisis verstandig", oordeelde een parlementslid van de Tories. Een andere politicus werd "wanhopig depressief" door het vooruitzicht op een oorlog.

Verkiezingsnederlaag

Anderen drongen er bij Thatcher op aan dat de economische situatie in Groot-Brittannië veel te nijpend was om oorlog te gaan voeren over eilandjes in de Zuid-Atlantische Oceaan. Velen waren bang dat een impopulair conflict zou leiden tot een verkiezingsnederlaag.

Naaste medewerkers van Thatcher stelden zelfs een plan op waarbij de inwoners van de Falklands afgekocht zouden worden om te vertrekken. Ze zouden een compensatie van 100.000 dollar krijgen en de mogelijkheid krijgen om te kiezen voor Argentijns, Brits of Australisch staatsburgerschap.

Reagan

Het archief toont ook dat Thatcher zich bijzonder in de steek gelaten voelde door de Amerikaanse president Reagan. Hoewel ze hem als vriend beschouwde, steunde hij een compromisvoorstel. Thatcher las hem de les in een furieuze brief, maar medewerkers wisten haar over te halen tot een iets diplomatiekere toon. Die eerste versie is nu ook vrijgegeven.

De Britse premier hield uiteindelijk haar rug recht en stuurde oorlogsschepen om de Argentijnen te verjagen. Hoewel er ruim 900 militairen sneuvelden, maakte de oorlog haar ongekend populair en bleef haar partij nog jaren aan de macht.