Twee jaar opstand in Syrië

Al twee jaar strijden de opstandelingen in Syrië tegen het regime van president Assad. Op dinsdag 15 maart 2011 kwamen tientallen demonstranten samen in Damascus na een oproep op Facebook van de beweging 'Syrische Revolutie tegen (president) Bashar al-Assad 2011'.

Ook in Daraa waren mensen op de been, nadat een aantal kinderen was doodgemarteld omdat ze anti-Assad-teksten op een muur hadden gekalkt. De demonstraties verspreidden zich via de sociale media razendsnel naar steden als Homs, Hama en later ook Aleppo.

Hoewel het protest in het begin vreedzaam was, greep Assad keihard in. In die eerste week van demonstraties vielen tientallen doden. Ook de opstandelingen gingen zich bewapenen en vormden onder meer het Vrije Syrische Leger. In grote steden als Aleppo en de hoofdstad Damascus werd hevige strijd geleverd.

Land ontvlucht

Het land is nu zo'n beetje in tweeën gedeeld. "Het noorden is in handen van de opstandelingen, Damascus is nog stevig in handen van de regering", zegt correspondent Sander van Hoorn. "Daartussen heb je grote stukken land waar eigenlijk niemand het voor het zeggen heeft."

In twee jaar zijn zo'n 70.000 Syriërs door het geweld om het leven gekomen. "De laatste weken heeft het leger zelfs Scud-raketten afgevuurd op de eigen bevolking", zegt Van Hoorn. Een miljoen Syriërs zijn hun land ontvlucht en nog eens twee miljoen mensen zijn binnen Syrië op de vlucht geslagen.

Een kwart van de Syrische bevolking, ruim vier miljoen mensen, heeft hulp nodig, zegt Hanneke van Sambeek van het Rode Kruis. "Het gaat om medische hulp, om water, voedsel, eigenlijk alle basisbehoeften", zegt ze.

Patstelling

Er lijkt voorlopig geen eind te komen aan de strijd. "Niet zolang Rusland en de Verenigde Staten het niet eens worden", zegt correspondent Van Hoorn. Daardoor kan er geen politieke oplossing voor het conflict komen. "Het waarschijnlijkst is dat er een heel lange strijd komt in Syrië, waardoor het land steeds verder uiteenvalt in min of meer etnisch georganiseerde landjes", zegt hij.

"Hoe kunnen de opstandelingen en de regering met elkaar praten, terwijl er zo veel doden gevallen zijn en zo veel gevochten is? Als een partij nu zegt 'we gooien de handdoek in de ring', dan is die partij er letterlijk geweest. Dat is de patstelling waardoor het vechten maar voort blijft duren."