Opmerkelijke pausen uit het verleden
In 2000 jaar kerkgeschiedenis hebben eerst geestelijken van Rome en later de kardinalen soms verrassende keuzes gemaakt. Soms pakte dat desastreus uit en soms was het een schot in de roos, met een voortreffelijke paus. Hieronder een overzicht van enkele opmerkelijke - meer of minder geslaagde - pausen.
Door redacteur Liedeke Morssinkhof
Petrus (gestorven tussen 64 en 67 n.Chr.)
Petrus was de allereerste paus, door Jezus aangewezen als de "rots" waarop hij de kerk wilde bouwen. Hij vormde de eerste gemeenschappen van christenen in Jeruzalem en later in Rome. Petrus stierf als martelaar aan het kruis. Omdat hij daarbij niet op Jezus wilde lijken, werd hij gekruisigd met de benen naar boven.
Leo I (paus van 440-461)
Onder het bewind van paus Leo I, die ook wel Leo de Grote wordt genoemd, is de paus definitief uitgegroeid tot de allerbelangrijkste bisschop. Leo I bemoeide zich ook met politiek en oorlog, waarmee hij er onder andere voor zorgde dat Atilla de Hun in 425 Rome niet kon bereiken.
Innocentius III (paus van 1198-1216)
Paus Innocentius III gaf zijn goedkeuring aan de vierde grote kruistocht, die voor de katholieke kerk uitliep op een mislukking. Er kwamen veel christenen om, en het toen nog christelijke Constantinopel werd geplunderd. Innocentius III nam daarnaast enkele nieuwe kloosterorden, zoals de franciscanen en de dominicanen, op in de katholieke kerk. Daarvóór werden deze orden vaak verdacht van ketterij.
Julius II (paus van 1503-1513)
Eigenlijk was paus Julius II meer geïnteresseerd in oorlog voeren dan in bidden. Dat leverde hem de bijnaam "Julius de Verschrikkelijke" op. Naast oorlog interesseerde hij zich ook voor kunst. Julius II gaf de opdracht om een nieuwe Sint-Pieter te bouwen (de huidige kerk) en ook vroeg hij Michelangelo om de Sixtijnse Kapel te beschilderen.
Leo XIII (paus van 1878 ? 1903)
Paus Leo XIII is de boeken ingegaan als de oudste paus: zijn pontificaat liep tot hij op 93-jarige leeftijd overleed, en alleen paus Pius IX en paus Johannes Paulus II zaten langer op de stoel van Petrus. Leo XIII nam het op voor de fabrieksarbeiders. In zijn encycliek Rerum Novarum pleitte hij voor een eerlijke betaling en voor solidariteit met de zwakkeren.
Benedictus XV (paus van 1914-1922)
Hoewel hij zijn veroordelende uitspraken uiteindelijk weinig invloed hebben gehad op het verloop van de Eerste Wereldoorlog, staat paus Benedictus XV nog altijd bekend als de vredespaus. In encyclieken en tijdens ontmoetingen met andere geestelijken, bracht hij de oorlog telkens opnieuw ter sprake. De geallieerden hadden echter onderling afgesproken dat de paus zich op geen enkele wijze in het conflict mocht mengen.
Johannes XXIII (1958-1963)
Paus Johannes XXIII zette, via het Tweede Vaticaans Concilie, de ramen van de katholieke kerk open voor de moderne tijd. Eén van de uitkomsten van deze kerkvergadering was dat de heilige mis voortaan in de landstaal mocht worden gevierd, in plaats van het tot dan toe verplichte Latijn. De priester stond voortaan tijdens de mis met zijn gezicht naar de kerk.
Johannes Paulus II (1978-2005)
Vanaf zijn aantreden tot de val van het IJzeren Gordijn zette de Poolse paus Johannes Paulus II zich in voor het einde van het communisme in Oost-Europa en Rusland. Johannes Paulus II maakte de meeste reizen van alle pausen. Ook zette hij zich in voor de oecumene en voor de verzoening met het jodendom.