Belgische verkrachters ontlopen straf

In België zijn er 56 verkrachtingen en vijf groepsverkrachtingen per week. Toch gaan bijna alle daders vrijuit, want maar vier procent van hen komt voor de rechter en wordt gestraft. Twee derde van de zaken blijft zelfs op de plank liggen. Dat meldt de Vlaamse krant De Morgen. De reden? Geld.

Sinds 2000 is het aantal jaarlijkse verkrachtingen in België gestegen. Dat komt omdat de daders niet gestraft worden, zeggen experts. "Daders weten dat ze amper of geen risico lopen om vervolgd te worden. Als ze al gestraft worden, riskeren ze meestal een paar jaar voorwaardelijke celstraf", zegt de psycholoog en profiler Danièle Zucker tegen de krant.

Uit cijfers van de Belgische justitie blijkt dat een op de drie verkrachters veroordeeld wordt. Maar, dat gaat alleen om de daders die vervolgd worden. Vaak kan een verkrachter niet geïdentificeerd worden of zijn er geen getuigen. "Ook hier kan en moet de overheid meer ondernemen", zegt Zucker. "Vooral de mogelijkheden van DNA-analyse worden zwaar onderbenut."

Op de plank

Bij elke verkrachtingszaak wordt DNA-materiaal verzameld, zoals huidschilfers, sperma of haren. In het UZ Antwerpen (UZA) wordt al dat materiaal opgeslagen en onderzocht. Inmiddels staan daar honderden dozen met DNA-materiaal, waarvan twee derde nooit wordt geanalyseerd. De wetsdokter Werner Jacobs heeft daar een simpele verklaring voor: geld. "Justitie bespaart zo op gerechtskosten."

Geanalyseerd DNA-materiaal wordt in een DNA-database opgenomen. Zo kunnen ze vergeleken worden met daderprofielen. Hoe meer materiaal in de database, hoe groter de kans op het vinden van de dader. "Onze Belgische databank telt amper enkele tienduizenden profielen. Het Verenigd Koninkrijk heeft er enkele miljoenen, goed voor dagelijks enkele tientallen hits met mogelijke daders. In ons land is dat met veel geluk een tiental per maand", zegt Jacobs.

Wraak

Liesbet Stevens, specialiste in seksueel strafrecht noemt het "Wraakroepend". "Voor slachtoffers die net verkracht zijn, is het een hele beproeving om een medisch onderzoek te ondergaan. En dan horen ze dat er niets met dat uitstrijkje wordt gedaan", zegt ze tegen De Morgen.

Door: Maarten