'Einde wereld begint in Griekenland'

Door verslaggever Joris van de Kerkhof, in Athene

Spyros Lessis is 38, heeft altijd zijn belasting betaald, is altijd netjes geweest. "Ik wel," zegt hij, "die oude politici niet. De familie Papandreou, Mitsotakis, Karamanlis. Het Griekse volk moet ze een lesje leren, die oude kliek. Ik ben er vandaag mee begonnen, met dat lesje. Ik heb op de fascistische partij gestemd, Gouden Dagenraad. Ik ben geen fascist hè, versta me goed."

Griekenland stemt vandaag voor een nieuw parlement. Bijna tien miljoen Grieken kunnen hun stem uitbrengen op 32 verschillende partijen. Een beetje links, een beetje rechts, maar ook extreem links en extreem rechts, fascistisch rechts zelfs. Buitenlanders moeten het land uit. Ze hoeven niet per se dood, maar ze mogen wel in elkaar geslagen worden.

De partij is van de Hakenkruizen en van de Hitlergroet. In de gemeenteraad van Athene zitten ze al, waarschijnlijk halen ze vandaag ook de kiesdrempel van drie procent voor het nationaal parlement.

Leven in een hel

Spyros steunt ze. Voor de financiële crisis uitbrak, verdiende hij met zijn baan op de administratie van het ministerie van Defensie meer dan 1000 euro per maand. Hij heeft zijn baan nog, maar wel met 400 euro minder salaris. Daarom nam hij een tweede baan.

Hij werkt als ober. Van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat aan het werk. "Ik kom alleen thuis om even te slapen en me te wassen. Daarna weer aan het werk. Mijn vriendin heeft me verlaten, omdat ze me nooit meer zag. Het is een hel hier."

We spreken elkaar in het park bij het parlement in Athene. Hij heeft net gestemd. Vroeger was hij voor de Socialisten, later voor de Conservatieven. Maar ze zijn zo corrupt geweest, dat ze zijn stem niet meer verdienen. Sinds '74 waren ze afwisselend aan de macht en ze hebben er een puinhoop van gemaakt.

Tijd voor dictator

Spyros weet dat hij radicaal is in zijn gedachten, maar het land heeft nu radicale leiders nodig, zegt hij. "Het beste zou een dictator zijn. Die kan dan in vijf jaar orde op zaken stellen. Of gewoon militairen die de rust terugbrengen. Daarna kan de democratie wel weer terug komen."

Hij vertelt zijn verhaal met een verbeten blik achter zijn zonnebril. "Ik ben niet gek geworden, niet bevangen door de zon in ons prachtige klimaat, maar we leven in een hel en daar moet een einde aan komen."

Lunch mee van huis

Hij pakt zijn tasje met een broodtrommeltje. Daar lijkt hij zich nog het meest voor te schamen. "Vroeger, ging je gewoon tussen de middag op een terras eten. In de korte tijd dat ik thuis ben, kook ik mijn maaltjes voor de rest van de dag. Scheelt weer geld."

Als hij opstaat, haalt hij met een groot gevoel voor dramatiek de geschiedenis aan: "De nieuwe wereld ontstond drieduizend jaar geleden in Griekenland. Het einde van die nieuwe wereld begint ook in Griekenland."