Boom baalt van missen podium
Hij reed een prima Parijs-Roubaix, toch keek Lars Boom chagrijnig toen hij eindelijk van het zadel mocht stappen. "Omdat ik een kutsprint rijd."
De Rabobank-renner draaide samen met Juan Antonio Flecha en Alessandro Ballan de wielerbaan van Roubaix op.
Het drietal had al ruim daarvoor de achtervolging op de ongenaakbare Tom Boonen gestaakt. "Wij reden voor de tweede plek. Het was kut dat Turgot en Terpstra nog terugkwamen." Boom keek met tevredenheid terug op het optreden van zijn ploeg.
"Ik denk dat we de hele dag goed bezig waren en goed van voren reden. De jongens hebben mij goed uit de wind gehouden. Dat was fijn. Maar de dag was voor mij pas geslaagd geweest als ik op het podium had gestaan."
Ploeggenoot Maarten Tjallingii was daar vorig jaar als nummer drie wel in geslaagd, maar kwam deze keer niet in de buurt van die knappe prestatie. "Ik voelde me de hele week al niet zo goed. Maar voor hetzelfde geld kom je er doorheen en rijd je een dijk van een wedstrijd. Ik wilde met de groep-Chavanel meegaan, maar ik kon niet eens het wiel komen."
"Liever mét dan tégen hem"
Niki Terpstra kon wel met grote tevredenheid terugkijken op de koers door Noord-Frankrijk. Zijn kopman had het weer geflikt. Met dank aan ploeggenoot Terpstra die hem 55 kilometer voor de meet flink op weg hielp. Het duo reed even samen aan de leiding.
"Ik dacht: dit is een mooie situatie. Maar ik voelde ook: die ene kasseienstrook gaat iets te vroeg komen voor mij, ben ik bang voor. En dat was ook zo. Ik kon Boonen niet volgen. Hij reed gewoon harder."
"Met z'n tweeën ben je natuurlijk sterker. Maar hij reed zo hard en ik viel zo stil. Hij kon beter niet wachten, want dan kost het te veel seconden en rijden ze het gat misschien weer dicht. Het was een cruciaal moment", begreep Terpstra, die zijn krachten hervond en uiteindelijk op een verdienstelijke vijfde plaats eindigde.
"We rijden als ploeg super, maar we hebben natuurlijk in Boonen ook wel een superkopman. Zoals hij rijdt... daar is weinig tegen te beginnen. Dan rijd ik liever mét hem dan tegen hem."
"Ik wist wel dat ik goed was", sprak de winnaar na afloop met veel gevoel voor understatement. Boonen fietst immers de laatste weken van zege naar zege, met de winst in de Ronde van Vlaanderen van een week geleden en Parijs-Roubaix als uitschieters.
Tijd voor een nummerke
"Ik heb veel geluk gehad de voorbije wedstrijden, omdat het op een sprint uitkwam", sprak Boonen. "Ik vind het soms zelfs dom om een aanval te plaatsen, maar vandaag was het perfecte moment. Ik kwam alleen vooraan te zitten en dacht: waarom probeer ik het niet gewoon? Want achteraan is het ook lastig, dan moet je nog altijd zien terug te komen."
Een uur lang moest Boonen het alleen opknappen. Een ongewone ervaring voor de Belg met sprintkwaliteiten. "Dat was bij de nieuwelingen voor het laatst, denk ik. Ik heb het stap voor stap gedaan, trap voor trap. Ik heb nooit aan de overwinning gedacht of aan de volgende kasseienstrook. Ik probeerde gewoon rustig te blijven. Het was tijd om een nummerke te doen."