NOS NieuwsAangepast

Arabische wedijver in Bagdad

Zelfs het gras rond het paleis in Bagdad is geverfd. Zo graag wil de Iraakse regering pronken met de top van de Arabische Liga - voor het eerst in ruim twintig jaar weer in Irak. Maar de top wordt overschaduwd door bomaanslagen en verdeeldheid tussen de Arabische landen.

Irak hoopt met deze top een prominente plek te heroveren binnen de Arabische wereld. Sinds 1990 zat Irak in een isolement, door de bezetting van Koeweit en de Golfoorlogen. Nu de laatste Amerikaanse militairen met kerst zijn vertrokken, telt Irak eindelijk weer mee.

Groot moet dan ook de teleurstelling zijn dat er zo weinig Arabische staatshoofden zijn komen opdagen in Bagdad. Maar tien van de 22 regeringsleiders zijn gekomen. Vooral de rijke Golfstaten en Saoedie-Arabië laten het afweten; die hebben een minister gestuurd of een ambassadeur - een nog grotere belediging.

Soennieten en sji'ieten

De magere opkomst reflecteert de toegenomen spanningen tussen soennieten en sji'ieten sinds de Arabische lente vorig jaar. Vooral de aanhoudende crisis in Syrië heeft de verhoudingen in de regio op scherp gezet.

De meeste soennietische landen, zoals Saudie-Arabië en Qatar, eisen dat de Syrische president Assad opstapt. Ze steunen, waarschijnlijk zelfs met wapens, de soennietische opstandelingen in Syrië.

Hiermee hopen ze de invloed te verkleinen van het sji'ietische Iran, dat via steun aan Irak en Syrië zijn tentakels uitstrekt tot aan de Middellandse Zee. Maar andere landen, zoals het overwegend sji'ietische Irak, willen weer niet dat de soennieten teveel macht krijgen.

Wedijver

Deze wedijver tussen de twee machtsblokken onder leiding van Saudie-Arabië en Iran maakt een concreet resultaat op de Arabische top in Bagdad nagenoeg kansloos.

"Je kunt hier goed zien dat de Arabische wereld zelf niet in staat is om in te grijpen in het Syrische conflict. Ten eerste trekt Assad zich toch niets aan van wat hier wordt besloten", zegt verslaggever Lex Runderkamp die bij de top in Bagdad is.

"Maar ten tweede zijn alle besluiten hier gebaseerd op interne tegenstellingen. Die maken dat ze hier niet verder komen dan een oproep dat de wapens in Syrië moeten zwijgen en dat er een politieke oplossing moet komen. Dat is allemaal heel keurig, maar het geweld in Syrië gaat gewoon door en de mensen in Syrië hebben er weinig aan."

Deel artikel:

Advertentie via Ster.nl