Wat Vladimir Poetin wil

Door correspondent Kysia Hekster

Vladimir Poetin wordt vandaag voor de derde keer president van Rusland, dat staat zo goed als vast. Maar wat is hij eigenlijk van plan te gaan doen in zijn nieuwe zesjarige termijn? Poetin schreef de afgelopen maanden een aantal artikelen in Russische kranten waarin hij uitlegde hoe hij Rusland voor zich ziet. Daarin behandelde hij thema's als het groeiend nationalisme waar het land last van heeft en zijn economische plannen. Heel veel nieuwe inzichten stonden er niet in.

Poetin wil zich vooral concentreren op waar hij al jaren mee bezig is: van Rusland een sterke natie maken, een wereldmacht. Daarom is hij van plan vele miljarden extra te gaan investeren in defensie.

Verder zegt hij de almaar groeiende corruptie, een van Ruslands belangrijkste problemen, aan te willen pakken. Door salarissen van leraren en politiemannen te verhogen, hoopt hij de omkooppraktijken in die sectoren tegen te gaan.

Medvedev

Dmitri Medvedev, nu nog president, wordt onder Vladimir Poetin premier. Hij is het dus die de plannen met zijn nieuwe regering zal moeten gaan uitvoeren. Poetin heeft al aangekondigd dat hij een aantal wetswijzigingen die onder Medvedev zijn ingevoerd opnieuw tegen het licht wil houden.

Zo werd vorig jaar de wintertijd afgeschaft, omdat dat volgens Medvedev beter voor het bioritme van de Russen is. Maar het wordt in de winter nu pas rond 10 uur 's ochtends licht, tot ongenoegen van veel Russen. Daarom overweegt Poetin de wintertijd weer in te voeren.

Verder heeft hij aangekondigd dat hij de wet ongedaan wil maken waarin staat dat je geen druppel alcohol gedronken mag hebben voor je achter het stuur kruipt.

Retoriek

Wat het buitenlands beleid betreft kan het westen zijn borst natmaken. De oud- en aankomend president staat bekend als een man van harde woorden richting de Amerikanen en de Europeanen. Zo beschuldigde Poetin tijdens de verkiezingscampagne de afgelopen maanden 'het buitenland' er meermalen van achter de protestbeweging in zijn land te zitten en die ook te financieren.

Toch blijken die harde woorden in de praktijk vaak vooral retoriek te zijn. De Russische en westerse economieën zijn te zeer met elkaar vervlochten om de relaties al te ernstig te beschadigen. Het westen is afhankelijk van het Russische gas, de Russen hebben de inkomsten daarvan maar al te hard nodig.